” Θα πω μια λέξη για τα πιο εκλεκτά αυτιά:
τι θέλω πραγματικά απο τη μουσική.
Θέλω να είναι ευδιάθετη και βαθιά, όπως ενα απομεσήρο του Οκτώβρη.
Να είναι προσωπική, ζωηρή, τρυφερη, μια γλυκιά γυναίκα, γεμάτη προστυχιά
και χάρη…”
Νίτσε
Ελα ν ανταλλάξουμε μουσικές.
Να μ αφήνεις ν ακούω όμως.
Μην πετάγεσαι, άσε με ν ακούσω και μετα θα σου πω.
Άσε με ν ακούσω όμως.
Να διαφωνείς, πάντα να διαφωνείς, με βοηθάς έτσι.
Άσε με ν ακούσω.
Όχι, μην μου ξεκινάς τις θεωρίες και τις ιδεολογίες.
Ιδέες ναι, ιδεολογίες όχι.
Θέλω ν ακούσω.
Επανάσταση; Θα μου μιλήσεις για επανάσταση; Ποιά; Αυτην των βιβλίων;
Προτιμώ ν ακούσω.
Η μήπως καλύτερα να σου μιλήσω εγω για επαναστάσεις….προσωπικές…για μάχες, για απώλειες, για στάχτες
Άκου καλύτερα.
Προσπάθησε να καταλάβεις και μην θυμώνεις.
Θέλω ν ακούσω.
Πρέπει να μάθεις πότε να σταματάς.
Φεύγεις; Μα είχαμε πει οτι θα είμαστε μαζί για πάντα.
Μείνε…….
Μη μ αγκαλιάζεις τόσο σφιχτά, θα με πνίξεις.
Έλα ν ανταλλάξουμε μουσικές.
Υ.Γ: Και επειδή τα Κρίνα κολλάνε παντου ( δεν θέλω σχόλια)
” Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκει γραμμένα
καπνοι είνα τα μελλούμενα και αφρος τα περασμένα
καπνός και αφρός το γέλιο μας και μεις που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε…..”
Μαρια ΤΤΤ