09.00 πμ
Το σπίτι είναι ζεστό. Έχει εδώ και καμιά ώρα ανάψει η αυτόματη θέρμανση.
Αν είχα ξυπνήσει, θα ήθελα να κοιμόμουν ακόμα.
Είναι Σάββατο πρωί.
Greeeeeeen!.. χτυπάει το μικρό, γκρί παραδοσιακό ξυπνητήρι μου.
Με τον κλασσικό χαμηλό ήχο σε ρυθμό 2/4, γιατί τρομάζω εύκολα.
Με πιάνει ξυπνοφονία! (Η διακαής επιθυμία να δολοφονήσεις το ξυπνητήρι).
Μετά πεντοκοιμάμαι. (Ξυπνάω απο το ξυπνητήρι, αλλά το κλείνω λέγοντας οτι θα κοιμηθώ για άλλα πέντε λεπτά και μετά θα σηκωθώ) μέχρι τις 09.20.
09.36 πμ
Ποτίζω τις γλάστρες μου! Όχι αυτές του μπαλκονιού, τις σπιτίσιες.
Μπαίνω για μπάνιο. Χτυπάει το υδροτηλέφωνο (τηλεφωνική συσκευή που είναι προγραμματισμένη να χτυπά ακριβώς δύο λεπτά αφότου μπεις να κάνεις μπάνιο. Το υδροτηλέφωνο είναι επίσης προγραμματισμένο να σταματήσει να χρυπά μόλις το σηκώσεις, ενώ στάζεις νερά παντού και κινδυνεύεις απο πνευμονία)
Δεν αγχώνομαι. Μια φορά. Ξαναχτυπάει. Λίγο σαν να βιάζομαι τώρα. Προσπαθώ να αποφύγω την κουρτιναχίλα.( Η ελαφρώς ενοχλητική αίσθηση όταν σ’αγγίζει η πλαστική κουρτίνα του μπάνιου την ώρα που κάνεις ντούς).
09.57 πμ
Ξυπνάω τον χαζωπό υπολογιστή μου…πληκτρολογώώώώ, γρήήήήγορα www.meteo.gr.
‘Ωραία’, μονολογώ. O καιρός προβλέπεται ζεστόκρυος. (Καιρός που είναι υπερβολικά ζεστός για να φορέσεις σακάκι, μπουφάν ή ζακέτα αλλά και υπερβολικά κρύος για να μην φορέσεις, οπότε το βαζοβγάζεις με αποτέλεσμα να κρυώσεις).
Πιθανές βροχές και καταιγίδες. Κλασσικός καιρός 340 μέρες τον χρόνο στο αγαπημένο μου νησί … ‘scattered showers with some sunny spells’.
I am looking for an umbrella. A ‘Mary Poppins’ one. Δεν βρίσκω καμία. Εχουν γίνει όλες ορφανέλλες. (Όλες οι ομπρέλες που στη διάρκεια της ζωής μας ξεχνάμε εδώ και εκεί και τις αφήνουμε ορφανές. Εχει υπολογιστεί οτι αν ανακυκλώναμε τις ορφανέλλες κανείς κάτοικος του πλανήτη δεν θα ξαναγόραζε ομπρέλα).
10.15 πμ
Μπαίνω στο αμάξι. Δυναμώνει ο ήχος: βάλε ζώνη, βάλε ζώνη! Εκεί μέσα νιώθω σαν χελώνα. Νιώθω άτυχη. Δεν περπατάω πολύ και δεν ποδηλατάρω. Νιώθω τυχερή. Δεν αντέχω τους ταξηλίθιους (το είδος ταξιτζή που σε κάνει να νιώθεις οτι η ζωή είναι πραγματικά φριχτή και απάνθρωπη) .
Αγοράζω μια ζεστή τυρόπιτα απο τον κυρ Στάθη.
Πεινάάάάάωωωω! Οδηγώ και φυσοτρώω. (Όταν απο τη λαιμαργία μου προπαθώ να φάω κάτι που ακόμα αχνίζει και το βάζω στο στόμα μου οπότε αναγκάζομαι να κρατάω το στόμα μου ανοικτό και να φυσάω και να ξεφυσάω ελπίζοντας να δημιουργήσω ρεύματα αέρος που θα ψύξουν την άτιμη μπουκιά μου).
Δεν έχω μάλλον πολλή υπομονή.
10.30 – 19.13 πμ και μμ μαζί
κάποιες στιγμές και εγώ σε διάστημα 8 ωρών και 43 λεπτών
– Βρίσκομαι στη καφετέρια. Παρήγγειλα την αγαπημένη μου σοκολάτα. Δεν πίνω καφέ. Ευτυχώς αφού ρούφηξα 8 γουλιές, εμφανίστηκε το καμικαζέντομο (Έντομο, κυρίως μυγάκι, που έχει ταχθεί να αυτοκτονήσει μέσα στον καφέ ή το κρασί σου και δεν λέει να φύγει μέχρι να πέσει μέσα. Ορισμένα καμικαζέντομα έχουνε ως σκοπό ζωής να εξερευνήσουν τα ρουθούνια σου).
– Έπλυνα 2 φορές τα χέρια μου. Νομίζω έκανα τρία ακραγγίγματα (Η προσπάθεια ν’ανοίξεις ή να κλείσεις την πόρτα δημόσιας τουαλέτας χωρίς να την αγγίξεις με το χέρι σου. Επίσης η προσπάθεια να ακουμπήσεις όσο το δυνατόν λιγότερο οπουδήποτε εκεί μέσα). Είναι και εποχή ιώσεων.
– Πέρασα μπροστά απο ένα μαγαζί με είδη ραπτικής. Θυμήθηκα… την γιαγιά μου την χρυσοχέρα, και την γιαγιά στην Πάρο, όχι την δική μου, που έπαιζε με την δολιοκλωστή. (Ύπουλη κλωστούλα που κρέμεται απο κάποιο είδος ρουχισμού και που μόλις τραβάς για να την κόψεις, καταλήγεις να ξηλώσεις το μισό ρούχο).
– Μπαίνω, κάθομαι 40 λεπτά και βγαίνω απο ένα δισκάδικο. Νιώθω να σιντιέμαι. (Η προσμονή και η λαχτάρα να ακούσεις το καινούργιο cd που αγόρασες).
– Διάβασα λίγες σελίδες απο ένα βιβλίο (ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, μετά τον σκύλο. Και δεν γαυγίζει).
– Χάιδεψα ένα σκύλο. Ενιωσα κυνυγρασία. (Το λεπτό στρώμα υγρασίας που αφήνει η μουσούδα ενός σκύλου πάνω σ’ένα παράθυρο ή στο δέρμα σου όταν ακουμπήσει).
– Περπάτησα στο Τατόι. Χρώματα και μυρωδιές. Συναισθήματα, ομορφιές. Μου ήρθε στον νου η λέξη μωρουδικότητα. (Η υπέροχη αίσθηση όταν ξαπλώνεις σε καθαρά σεντόνια αφού έχεις κάνει μπάνιο και όλα μοσχοβολούν. Επίσης όταν ξαπλώνεις πάνω στον σύντροφό σου ο οποίος μόλις έχει κάνει μπάνιο και μοσχοβολά).
– Άκουσα δυστυχώς μουσουκή. (Η πρώτη εντύπωση είναι πως πρόκειται για μουσική αλλά τελικά δεν είναι. Ακούγεται συνήθως σε σούπερ –μάρκετ, αεροδρόμια, γραμμές αναμονής τηλεφώνων, μαγαζιά και αλλού και κατα κανόνα πρόκειται για ηλεκτρονικές διασκευές τραγουδιών του Χούλιο Ιγκλέσιας, που όπως όλοι ξέρουμε δεν είναι μουσική).
– Σκέφτηκα ότι η ζωή είναι γεμάτη αλλοπάτια. (Άλλο ένα σκαλοπάτι όταν νομίζεις ότι τέλειωσε η σκάλα και είσαι πλέον σε ίσιωμα).
Επέστρεψα σπίτι. Ο χρόνος κυλάει πιο αργά τώρα.
Βάζω να ακούσω Music Society. Ευτυχώς το internet radio δεν είναι ανθρωποπαθές. (Ραδιοφωνικός σταυμός ή τηλεοπτικό κανάλι του οποίου η λήψη είναι τέλεια όταν τον ρυθμίσεις αλλά που κάνει παράσιτα μόλις απομακρυνθείς δύο βήματα απο την συσκευή).
Έχασα τον γάτο μου. Τον φωνάζω.
Ταρτσίτα ; ; ; (από το ταρζάν και τσίτα – αληθινό ζώο και όνομα)
Μετά από κάποια ώρα απροσδιορίστου χρόνου, τον βλέπω και μου φέρνει γαλήδωρα. (Τα ψόφια ζώα που φέρνει η γάτα δώρο στο αφεντικό της. Επίσης τα ανάμικτα συναισθήματα του αφεντικού που απο τη μία εκτιμά την ευγενική πρόθεση της γάτας αλλά πο την άλλη σιχαινεται να βλέπει μισοφαγωμένα πουλάκια και ξεκοιλιασμένα ποντίκια στο κατώφλι του).
Γιατί δεν καταλαβαίνουν οι γάτες ότι υπάρχουν για να τις χαιδεύουμε και να γουργουρίζουν? Ξαφνικά (ξανά), νιώθω Κατ-Γούμαν, με 18 δάχτυλα. Να τον ταίσω άραγε;
Χτυπάει το τηλέφωνο. Με πιάνει επισκεπτανικός. (Ο ειδικός πανικός που επικρατεί όταν πρόκειται να έρθουν επισκέψεις και συνειδητοποιούμε ότι το σπίτι μας είναι σκέτο αχούρι).
Ευτυχώς ακυρώνεται η πρόταση λόγω καιρικών συνθηκών. Μόλις γλύτωσα και την επισκεπταριότητα. (Η ξαφνική μανία καθαριότητας που μας πιάνει όταν πρόκειται να έχουμε επισκέψεις και πασχίζουμε να συμμαζέψουμε λιγάκι το αχούρι μας. Βαριές μορφές επισκεπταριότητας οδηγούν ακόμη και σε ακραίες καταστάσεις, όπως το να θέλεις να τακτοποιήσεις τα ντουλάπια της κουζίνας, ή σε κλινικές πλέον περιπτώσεις, να βάλεις τάξη στο πατάρι).
Κάθομαι στο τραπέζι. Βάζω να φάω κάτι ελαφρύ. Γεμιστά! Και ενδοτρώω. (Τρώω μόνο την γέμιση απο τα γεμιστά. Κατ’επέκταση: πηγαίνω κατευθείαν στο ζουμί της υπόθεσης).
Μμμμμ πολύ νόστιμα!
Νιώθω χαρούμενη! Τυχερή! Ζωντανή!
Καλή χρονιά με … ΦΑΝΤΑΣΙΑ!
… είπε η Ειρήνη Β. Μ. γελαστά 🙂
References:
- Ολες οι υπογραμμισμένες μαύρες λέξεις είναι απο το βιβλίο Πλαθολόγιο Λέξεων του Λύο Καλοβυρνά, εκδόσεις Ακτή-οξύ, 2000
- Η μία μπλε λέξη είναι απο το το βιβλίο Ο Πάγος των Ξένου Μάζαρη και ΣτράτουΜπουλαλάκη, εκδόσεις Καστανιώτη, 1998
- Οι τρεις κόκκινες λέξεις είναι απο το σκεπτόργανο, που έχει σχήμα περιεργέ και συνηθίζεται να κατοικεί μέσα στο κεφάλι. Κοινώς ότι κατέβασε η κούτρα μου σε ένα καφέ κοιτώντας τη Μητρόπολη μια ανοιξιάτικη Κυριακή πρωί Ιανουαρίου.
Χαζωπός: άνθρωπος, ζώο ή πράγμα σίγουρα με κάποιας μορφής εξυπνάδα και καλός ως χαρακτήρας
Ποδηλατάρω: κάνω ανέμελη/ος ποδήλατο, και φαντάζομαι ότι βρίσκομαι το λιγότερο στην Λίμνη Πλαστήρα. Ανοίγω διάπλατα τα χέρια, και γκρεμοτσακίζομαι.
Ομορφιές: ό,τι προκαλεί χαμογελαστές εκφράσεις σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Εκεί ανήκουν τα χαμόγελα, και οι πεταλούδες στο στομάχι.
Ταρτσίτας: ο σπουδαίος και ηλικιωμένος γάτος μου.