Ότι λάμπει δεν χρυσός και ότι είναι Χριστούγεννα δεν είναι γιορτή Τουλάχιστον για όλους.
Πίσω από τη βιτρίνα των ημερών υπάρχει μια πραγματικότητα που τρομάζει.
όλο το χρόνο μπορεί να κρύβεται αλλά αυτή την εποχή αποκαλύπτεται, όσο κι αν κλείνουμε τα μάτια
Κι όμως…υπήρχαν κάποια χρόνια που κάτι σήμαιναν οι γιορτές:
κάποια πράγματα κουβαλούσαν μαζί τους και τα ξεφόρτωναν στη ψυχή μας. Οι γιορτινές μέρες ξημερώνονταν ολωσδιόλου αλλιώτικες. πιο τρυφερές , πιο χρωματιστές από σήμερα.
Θυμάστε την τελευταία μέρα στο δημοτικό; Εγώ ναι σαν και τώρα.
Ήταν τότε που ανέβηκα στην ξύλινη εξέδρα και είπα χριστουγεννιάτικο ποίημα με τόση χάρη και περίσσιο καμάρι.
Και έπειτα μια φάλτσα χορωδία. Μια θάλασσα από μπλε και άσπρους φιόγκους.
Και από πάνω πάρε και μια ομιλία διευθυντή με χριστιανικό ύφος λόγω της ημέρας.
Και μετά τρέχαμε στο δρόμο σα παλαβά και ουρλιάζαμε και όταν φτάναμε στο σπίτι
η μαμά έλεγε ¨Πρόσεχε που πατάς έχω σφουγγαρίσει.
Και περιμέναμε το βράδυ τη γαλοπούλα στο τραπέζι μέχρι να δούμε το εορταστικό στη τηλεόραση.
Αυτά τότε!
Λένε πώς τα Χριστούγεννα είναι γιορτή αγάπης, χαράς, προσφοράς. Κι όμως είναι ορισμένοι άνθρωποι που αυτές τις μέρες, τις γιορτινές, κλείνονται όλο και περισσότερο στον εαυτό τους χωρίς να απολαμβάνουν όλα όσα θα μπορούσαν τις μέρες των Χριστουγέννων.
O κύριος λόγος για την εκδήλωση άγχους την περίοδο των γιορτών είναι η ύπαρξη μη ρεαλιστικών στόχων. Από την εποχή που ήμασταν παιδιά, έχουμε πολύ συγκεκριμένες προσδοκίες για το πώς πρέπει να είναι τα Χριστούγεννα. Στην τηλεόραση βλέπουμε συνήθως τις τέλειες εικόνες οικογένειας, φίλων, πάρτι και δώρων. Αυτό που συνήθως ξεχνάμε είναι ότι αυτές οι εικόνες είναι σκηνοθετημένες. Δεν είναι κακό η δική μας γιορτή να μην είναι τόσο τέλεια.
Το πρόβλημα είναι ότι στη διάρκεια των γιορτών απολαμβάνουμε πάρα πολλά πράγματα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Οι πάρα πολλές δραστηριότητες, ακόμα και αν είναι διασκεδαστικές, περισσότερο μας εξαντλούν παρά μας ικανοποιούν.
Η πληθώρα συγκεντρώσεων και η εποχιακή ανταλλαγή δώρων οδηγούν συχνά σε υπερβολικό φαγητό και ποτό. Ο πειρασμός της χρηματικής σπατάλης, ενός ακριβού μενού και της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, μπορεί να προκαλέσει σε πολύ κόσμο άγχος για τις επιπτώσεις των ανωτέρω (χρέη, αύξηση βάρους, αναμνήσεις ντροπιαστικής συμπεριφοράς ελέω αλκοόλ) που διαρκούν αρκετά, μετά το πέρας των γιορτών. Ακόμα και το γεγονός ότι σε αυτήν τη δύσκολή οικονομικά συγκυρία θα πρέπει να διατεθεί ένα σεβαστό ποσό για δώρα, είναι ικανό να μας πλημμυρίσει με άγχος.
Οι γιορτές σημαίνουν συνήθως οικογενειακές συγκεντρώσεις. Παρότι είναι όμορφη παράδοση, μπορεί να δυσκολέψει αρκετά τα μέλη της οικογένειας να βρουν λίγο προσωπικό χρόνο. Ειδικά αν κάποια μέλη, π.χ. η μητέρα, πρέπει να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα ως προετοιμασία, σε σχέση με άλλους.
Για όσους όμως δεν έχουν τέτοια οικογενειακά θέματα, η μοναξιά μπορεί να είναι το πρόβλημα. Όσοι στηρίζονται περισσότερο σε φίλους για να περάσουν τις γιορτές, μπορεί να νιώθουν απομονωμένοι.
Το καλό με τις γιορτές είναι ότι παραμένουν προβλέψιμες. Αντίθετα, με όλη την υπόλοιπη ζωή μας, το γιορτινό στρές έχει αρχή και τέλος, την ίδια την περίοδο των γιορτών.
Δεν χρειάζεται να κάνετε ό,τι σας ζητηθεί. Μάθετε να λέτε ‘όχι’ αν δεν προλαβαίνετε. Διαχειριστείτε καλύτερα το χρόνο σας, με τα παιδιά, τον άνθρωπο σας και την υπόλοιπη οικογένεια, ώστε να μείνει ελεύθερος χρόνος και για εσάς.
Μην ξεχνάτε πως η οικογένειά μας είναι αληθινή, όχι τηλεοπτική. Θα υπάρχουν εντάσεις, διαφωνίες, παρεξηγήσεις, που δεν περνούν από το χέρι σας. Οι γιορτές είναι μια ευκαιρία να μάθετε να υπομένετε και να προσπερνάτε τις αστοχίες συγγενών και φίλων.
Μην ξεχνάτε ότι τα πράγματα κατά καιρούς μπορεί να μην πάνε καλά. Το φαγητό μπορεί να μην είναι τέλειο, το τρένο, αεροπλάνο μπορεί να έχει καθυστέρηση
( ποιος πάει ταξίδια τώρα?) οι συγγενείς μπορεί να έχουν άλλες υποχρεώσεις, τα παιδιά να λερωθούν και να κάνουν πολύ φασαρία κ.α. Ψυχραιμία! Επιστρατεύστε το χιούμορ σας και αντιμετωπίστε τις αναποδιές με στυλ. (Ποιος μιλάει ε?)
dora