Έτσι ακουγόταν:
Ένας μικροσκοπικός ελέφαντας – γιατρόςΜιλαω πιο σιγόφωνα από ντροπή στο χιόνιΠερπατάω τα σκαλιά και αφού φτάσω και γδυθώ κοιτάζωΘυμάμαι ένα άσπρο σαν μπλάνκο φόρεμαΤο φοράω μέσα στα τόσα μαύραΚριξ κραξ παραπονιάρικο πλαφφφφφφφφφφ κατάστρωμαΞαπλωμένη στο ξύλο πέρα δώθεΈνα χέρι με πασπαλίζει με τάλκΠερπατάω τα σκαλιά για ακόμα μια φοράΈνα λάθος λούστηκε μπλάνκοΞάπλωσε στο διορθωμένο λευκό κατάστρωμαΆκουσε τα παγόβουνα να σπάνε και θυμήθηκε τη μοναδική σωστή στιγμή της ζωής τουΞαπλωμένη στο χιόνι
πέρα δώθε
Έτσι τρεμόπαιζε:
Έτσι την καταλαβαίνω:
/ \
\ /
\ /
\ /
\ /
\ /
)ςτ(