H Patti Smith στο Ηρώδειο; Ναι και μια χαρά της πήγαινε το μεγαλειώδες του ρωμαϊκού θεάτρου. Με το που μπήκε κούνησε απλώς τα χέρια της προς το μέρος μας. Για πολλή ώρα ακούγονταν μόνο χειροκροτήματα και κραυγές επιδοκιμασίας. Έβαλε το χέρι της στο στήθος κι άρχισε να τραγουδάει καλώντας τους αγγέλους (Αsk the angels).
Η Patti –όπως μας είπε πολλές φορές- στεκόταν μαγεμένη στη σκηνή από το τοπίο και την ενέργεια των αρχαίων μαρμάρων, από το ολοστρόγγυλο φεγγάρι. Κάθησε στην άκρη της σκηνής και μας κοιτούσε από την πρώτη έως την τελευταια κερκίδα. Τα πάνω διαζώματα φώναξαν “we wanna come down”. Η ησυχία ανάμεσα στα τραγούδια είχε εκπληκτική δυναμική. Εγώ συγκινήθηκα με την εισαγωγή του free money. Δε χρειαζόταν να μας ξεσηκώσει. Μας είχε συνεπάρει.
Στο ghost dance μας είπε “shake up your ghosts” και μας προέτρεψε να διώξουμε τα φαντάσματά μας κουνώντας τα χέρια μας στον αέρα. Αφιέρωσε το Redondo beach στις γυναίκες (…), το This is the girl στην Amy Winehouse και το Because the night στον Fred Smith- τον άντρα των παιδιών της.
Ο ήχος του Patti Smith group ήταν όπως στους δίσκους με τον Lenny Kaye στην κιθάρα και τον Jay Dee Daughtery στα ντραμς. Στα keybords καθόταν η κόρη της Jesse Smith και στο μπάσο ο Tony Shanahan.
Μετά από οκτώ τραγούδια η Patti πήγε στα παρασκήνια, και καθώς η μπάντα συνέχιζε να παίζει on stage, εκείνη εμφανίστηκε μετά από λίγα λεπτά στην κενή ορχήστρα του Ηρωδείου, όπου χόρευε μόνη της! Μια κυρία σηκώθηκε να χορέψει μαζί της. Στο θέατρο επικράτησε αμηχανία, ένα κράτημα. Μετά από λίγο ο κόσμος απ’ όλα τα διαζώματα άρχισε να κατεβαίνει! Αυτή ήταν η πιο συγκλονιστική στιγμή της συναυλίας, όπου η Patti ξανανεβαίνει στη σκηνή και τραγουδάει το dancing barefoot !
Κοιτούσα το πρόσωπο της ιέρειας του ροκ. Αυτή που τότε ήταν είκοσι και σήμερα είναι εξήντα έξι και πιστεύει ακόμα στα λόγια που έγραψε, που σε βάζει σε τρανς. Όποιος έκλεισε τα μάτια του για μερικά δευτερόλεπτα εκείνη τη βραδιά καταλαβαίνει τι λέω. Μοίραζε την ενέργεια κουνώντας τα χέρια της. Μοίρασε τους στίχους και τη φωνή της… “oh god i fell for you. oh god i fell for you”.
Μας συμβούλεψε ακόμα κι αν δε μπορούμε να νικάμε σε όλες μας τις προσωπικές ή κοινωνικές μας μάχες, να συνεχίζουμε να κάνουμε τα απλά πράγματα στη ζωή. Όπως το να τρώμε το ψωμί μας, να πίνουμε νερό, να τρώμε λαχανικά…να βουρτσίζουμε τα δόντια μας και να διαβάζουμε!
….δε θα ξεχάσω πώς απλώνει τα χέρια της κι όλος ο κόσμος είναι κάτω απ’ το μαγικό ραβδί της. Δε θα ξεχάσω το σακάκι, την κονκάρδα της και κυρίως τί σημαίνει να πιστεύεις στο βάθος του είναι σου.
[22 Ιουνίου 2013]
\\\ληδα