τρεις σκέψεις…
«…Οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, να μιλήσουν, να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά που καίγονται, καίγονται, καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά…» (Jack Kerouac – On the Road 1957)
«…Αναζητώντας την άνεση μας, βρίσκουμε συνήθως μια ήσυχη γωνιά στη ζωή, όπου να υπάρχει όσο το δυνατόν λιγότερη σύγκρουση και φοβόμαστε να βγούμε έξω από αυτήν την απομόνωση μας.
Αυτός ο φόβος της ζωής, αυτός ο φόβος της πάλης, και μιας νέας πείρας, σκοτώνει μέσα μας το πνεύμα της περιπέτειας.
Όλη μας η ανατροφή και η εκπαίδευση, μας έκαναν να φοβόμαστε να είμαστε διαφορετικοί από το γείτονά μας να φοβόμαστε να σκεφθούμε αντίθετα προς τα καθιερωμένο υπόδειγμα της κοινωνίας, και να δείχνουμε ψεύτικο σεβασμό στην αυθεντία και την παράδοση…» (Krishnamurti 1953)
«…Κάποτε είχες πάθη και τα ονόμαζες κακά. Τώρα όμως έχεις μόνο τις αρετές σου: γεννήθηκαν από τα πάθη σου.
Τον ύψιστο σκοπό σου τον τοποθέτησες στην καρδιά αυτών των παθών: τότε αυτά έγιναν οι αρετές και οι χάρες σου…» (Friedrich Nietzsche – Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα 1883-1885)
Μοιράζομαι μαζί σας αποσπάσματα από γραπτά ανθρώπων που αγαπούσαν τη ζωή και την αλήθεια.
Ο Kerouac (1922-1969) ήταν αμερικάνος συγγραφέας της γενιάς των beatnik.
O Krishnamurti (1895-1986) ήταν ινδός φιλόσοφος.
Ο Nietzsche (1844-1900) ήταν γερμανός φιλόσοφος.
Καλό φθινόπωρο να έχετε!!!
Vagg