Η εκπομπή Άγρυπνοι στην Αθήνα επιλέγει 5 κομμάτια και 10 δίσκους για το πρώτο τρίμηνο μιας εξαιρετικής δισκογραφικής χρονιάς στην οποία πρωταγωνιστούν οι Σκωτσέζοι.
Ας ξεκινήσουμε από τα 5 τραγούδια
01 Wax Tailor – Just A Candle (ft. Mark Lanegan)
Τις πρώτες μέρερς της χρονιάς, ο Γάλλος Wax Tailor έβγαλε τον 7ο του δίσκο The Shadow of Their Suns. Στο γνωστό του στυλ, δε θα έλεγα ότι ήταν κάτι το φοβερό, αλλά είχε μέσα αυτό το κομμάτι με τον Mark Lanegan στα φωνητικά (χρωστάμε και αφιέρωμα στον Mark για το περσινό του βιβλίο Sing Backwards and Weep). Πάρα πολύ ωραίο και το sci-fi video clip που μπορείτε να δείτε εδώ
02 Μάρσια – Απομόνωση
H Μάρσια, τραγουδίστρια των Playground Theory, αποφάσισε να κάνει ένα δικό της project με ελληνικό στίχο και έβγαλε ένα downtempo-triphop κομμάτι που είναι από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια της χρονιάς. Αυτές τις μέρες βγαίνει και το 2ο τραγούδι της ‘Παιχνίδια Φωτός’
03 Blanck Mass – Starstuff
Ο Benjamin John Power είναι ο ένας από τους 2 Fuck Buttons. Το Φλεβάρη έβγαλε τον 5ο δίσκο In Ferneaux στο solo project του Blanck Mass. Το Starstuff ήταν το πρώτο τραγούδι του δίσκου και ότι πιο uplifting άκουσα φέτος, ένα τραγούδι που ξεκινάει αργά, χτίζει διαρκώς, ανεβαίνοντας σε ένταση και στο τέλος το ξέσπασμα είναι απλά εκπληκτικό. Επίσης ίσως το καλύτερο video clip για φέτος, δείτε το εδώ
04 Modern Studies – The Body Is A Tide
Η μπάντα της Emily Scott από τη Γλασκώβη έβγαλε το Φλεβάρη ένα EP με τρία τραγούδια. Το ομόνυμο The Body is a Tide είναι μια διφωνία με πλήκτρα και έγχορδα που από τα πρώτα δευτερόλεπτα ως το τέλος αποπνέει μια γαλήνη.
05 Storefront Church – After the Alphabets
Η μπάντα του Lukas Frank από το Los Angeles ‘Storefront Church’ έγινε γνωστή πριν λίγους μήνες από το κομμάτι The Gift που παίχτηκε στη σειρά The Queen’s Gambit όπου πέρυσι την είδαν σχεδόν όλοι. Το Μάιο θα βγάλουν τον 1ο τους δίσκο As We Pass, με το 1ο δείγμα να είναι ένα πανέμορφο καταθλιπτικό indie τραγούδι όπου συμμετέχει και ο Cole Smith των DIIV
Και πάμε να δούμε τη δεκάδα των δίσκων με χρονολογική σειρά
01 Still Corners – The Last Exit
Στις 22 Γενάρη βγήκε ο 5ος δίσκως των Still Corners. Η μπάντα από το Λονδίνο είναι εδώ και μια δεκαετία από τις καλύτερες dream pop μπάντες και το επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά. Η μπάντα δεν παίρνει ρίσκα ούτε ψάχνει νέους δρόμους, κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Δε θα ακούσεις κάτι που δεν έχεις ξανακούσει, θα ακούσεις όμως έναν όμορφο δίσκο
02 Goat Girl – On All Fours
Ο δεύτερος δίσκος για τα κορίτσια από το νότιο Λονδίνο βγήκε στις 29 Γενάρη. Η μπάντα ακολούθηκε μάλλον περισσότερα το indie rock μονοπάτι παρά το post punk, οι κιθάρες δεν έχουν τόση ένταση όσο στο ντεμπούτο και έχει μπει πολύ περισσότερο ο ρυθμός αλλά και κάποια art rock στοιχεία. Αυτή η απάθεια που βγάζει στα φωνητικά η Clottie Cream είναι τέλεια
03 The Notwist – Vertigo Days
Οι Γερμανοί βγάζουν δίσκους εδώ και 30 χρόνια. Το Exit Strategy to Myself βγήκε στις 29 Γενάρη και είναι ο 9ος τους δίσκος. Συνδυάζει το indie με το minimal electro και ενώ κάποια τραγούδια είναι πολύ στρωτά, σε άλλα βλέπεις πολύ πειραματισμό. Το Exit Strategy to Myself ήταν από τα μεγαλύτερα φετινά κολλήματα
04 MAZOHA – ΠΡΤΘΛΤΣ
Ο τρίτος δίσκος του Mazoha βγήκε στις 12 Φλεβάρη και σε κάθε άκουσμα σου φτιάχνει τη διάθεση. Κιθαριστικό pop που όπως μας λέει, είχε στόχο να πάει κόντρα στην αρνητικότητα, και ξεκάθαρα το πέτυχε
05 Mogwai – As The Love Continues
Εντάξει αυτός κανονικά είναι δίσκος για να γράψεις κατεβατά. Ούτε οι ίδιοι οι Σκωτσέζοι νομίζω θα περίμεναν την τεράστια απήχηση που θα είχε ο 10ος δίσκος τους που βγήκε στις 19 Φλεβάρη φτάνοντας στην κορυφή της Αγγλίας και στο 9 του Αμερικάνικου Billboard. Από άποψη επιτυχίας και πωλήσεων μάλλον μιλάμε για τον περισσότερο επιτυχημένο δίσκο στην ιστορία του post rock. Και το Richie Sacramento ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ
06 Balthazar – Sand
Ακόμα θυμάμαι ότι το live των Βέλγων πέρυσι το Μάρτη ήταν το 1ο που χάσαμε λόγω της κατάστασης. Στις 26 Φλεβάρη η μπάντα έβγαλε τον 4ο δίσκο της συνεχίζοντας τους πολύ ωραίους δίσκους που μας έχει συνηθήσει αυτή η indie pop σκηνή του Βελγίου
07 Arab Strap – As Days Get Dark
Από τα 3 singles που είχαν βγει πριν το δίσκο ήταν σαφές ότι θα έβγαζαν έναν από τους δίσκους της χρονιάς. “back from the grave and ready to rave”, το καλύτερο σύνθημα επιστροφής μπάντας που έχω ακούσει. Ο δίσκος βγήκε στις 5 Μάρτη και είχε φοβερές μελωδίες αλλά και την πιο βαριά Σκωτσέζικη προφορά που έχουμε ακούσει από τον Aidan Moffat. Ο ορισμός του slowcore, ένας δίσκος που αναδεικνύει τη δύναμη της αργής μουσικής
08 Xiu Xiu – OH NO
Όταν στις 26 Μαρτίου έβγαινε ο 12ος δίσκος των Xiu Xiu, νόμιζα ότι απλά θα είναι ένας ακόμα δίσκος τους, αλλά η μπάντα από το San Jose έκανε τρελό step up. και τα 15 κομμάτια του δίσκου είναι συνεργασίες με ονόματα όπως οι αγαπημένες Chelsea Wolfe και Sharon Van Etten, indie ονόματα όπως οι Liars και οι Shearwater, αλλά και πιο περίεργες επιλογές όπως ή παλιά πάνκισσα Alice Bag. Το σημείο κλειδί όμως που κάνει το δίσκο να ξεχωρίζει από τους προηγούμενους τους είναι ότι έβαλαν κάπως ένα φρένο στον υπέρμετρο πειραματισμό
09 Dry Cleaning – New Long Leg
Οι Dry Cleaning ήταν από τις περιπτώσεις που μια μπάντα έχει κάνει αρκετό θόρυβο με τα τραγούδια που έχει βγάλει πριν το ντεμπούτο της. Ο δίσκος που βγήκε στις 2 Απρίλη ήταν εξαιρετικός, μάλλον ο καλύτερος post punk δίσκος μέχρι τώρα. Η φωνή της Florence είναι απίστευτη και οι κιθάρες από πίσω κάνουν διαρκώς θόρυβο και μερικές φορές γίνονται πολύ heavy.
10 Godspeed You! Black Emperor – G_d’s Pee at State’s End!
Χωρίς να το περιμένει κανείς, στις αρχές Μάρτη η δισκογραφική Constellation έβγαλε ένα cryptic βίντεο αναφέροντας ότι κάποιο από τα ονόματα της θα βγάλει κάτι καινούριο. Το τελευταίο ΣΚ του μήνα οι Godspeed έκαναν την παρουσίαση του δίσκου τους με ένα live streaming video από το Μόντρεαλ παρουσιάζοντας για πρώτη φορά και κάποια από τα βίντεο που δείχνουν στα live τους. Στις 2 Απρίλη βγήκε και επίσημα ο δίσκος. Επιστροφή στα βασικά για τον ήχο τους, χωρίς τα πνευστά που είχαν εισάγει στο Luciferian Towers, μια διαρκής αγαλλίαση. Κάθε φορά που βγάζει δίσκο αυτή η μπάντα, ειδικά οι πρώτες ακροάσεις είναι εμπειρία. Η εκπομπή μας έχει βγάλει καλύτερο δίσκο της χρονιάς και το Asunder, Sweet and Other Distress και το Luciferian Towers. Είναι νωρίς για να πούμε τι θα βγάλουμε φέτος αλλά έχουμε ξεκάθαρο φαβορί 🙂
Εδώ και το mixtape με όλα τα τραγούδια
Νίκος Ταλεμόπουλος, εκπομπή Άγρυπνοι στην Αθήνα
More Posts for Show: Άγρυπνοι στην Αθήνα