Παναγιώτης Φέτσης – Precious Cargo
Neko Case – Curse Of The I-5 Corridor
Η συνεργασία Neko Cae-Mark Lanegan εκτοξεύει μια φαινομενικά απλή americana σύνθεση σε έναν στροβιλίζοντα rock μαραθώνιο. Έπος.
https://www.youtube.com/watch?v=oQw3fN1d9fA
Zeal & Ardor – Gravedigger’s Chant
Το μοναδικό τους blend από spirituals και black metal βρίσκει εδώ την πιο πιασάρικη όσο και ολοκληρωμένη απόχρωση.
Goat Girl – Viper Fish
Γιατί αν υπήρχε δικαιοσύνη, για αυτές θα σφάζονταν τα πιτσιρίκια στα φεστιβάλ και στα μουσικά έντυπα ανά την υφήλιο.
ToSofoPaidi – blanketed by static
Anna von Hausswolff – The Mysterious Vanishing of Electra
Ένα από εκείνα τα τραγούδια που όταν εμφανιστούν μπροστά σου απλά νιώθεις τυχερός κι ευτυχισμένος που τα ανακάλυψες, όμως αναγκάζεσαι να νιώθεις πως πρέπει να εξηγήσεις διαρκώς σε γνωστούς και φίλους τον λόγο για τον οποίο λέγονται “αριστουργήματα”, τον λόγο για τον οποίο το “δύσκολο” πολλές φορές εμπεριέχει την διάνοια και ας περιορίζονται οι στιγμές που μπορεί να βγει προς τα έξω. Μακράν το ομορφότερο και πιο υπέροχο -κατ’ εμέ- τραγούδι του 2018.
Peter Kernel – Men of the Women
Εθιστικό τραγούδι από το πρώτο άκουσμα το δίχως άλλο. Εμπεριέχει στοιχεία από πολλούς και διαφορετικούς ήχους. Από εκείνα που συνόδευσαν την ανάγκη για περπάτημα στα άθλια πεζοδρόμια της Αθήνας και σίγουρα το πιο πολυπαιγμένο στα ακουστικά το 2018.
Jimmy Aldridge & Sid Goldsmith – Turning of the Year
Ο τίτλος του πιο αγαπημένου τραγουδιού-outsider της χρονιάς ανήκει δικαιωματικά στο “Turning of the Year” των Jimmy Aldridge & Sid Goldsmith, ένα υπέροχο μουσικό αποτέλεσμα του ντουέτου της βρετανικής φολκ σκηνής που κυκλοφόρησε στο φετινό τους άλμπουμ “Many a Thousand”.
Γιώργος Χούλλης – Unbalanced Pieces
Nick Cave & The Bad Seeds – Jubilee Street
Επειτα απο χιλιάδες repeat και τώρα που η δεκαετία οδεύει προς το τέλος της,μπορώ να πω με σιγουριά πως είναι το κορυφαίο τραγούδι της.
The Last Drive – Always The Sun
Απο έναν δίσκο που περιμέναμε αρκετό καιρό και δεν μας απογοήτευσε.
The Fall – Jawbone & The Air-Rifle
Για τον Mark E.Smith που έφυγε νωρίς.
https://www.youtube.com/watch?v=u4rHizEn2aQ
Δημήτρης Δελής – Honky Tonk Lagoon
Our Solar System – Vulkanen
΄Ενας από τους καλύτερους ψυχεδελικούς δίσκους του 2018,απο τους Σουηδούς Our Solar System.Ο δίσκος ονομάζεται Origins και είναι το πέμπτο τους άλμπουμ από το 2013 που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους
Ned Collette – Grant’s Farm
Ο δίσκος της χρονιάς για το Honky Tonk Lagoon είναι το Old Chestnut του Αυστραλού Ned Collette που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι μετά από τέσσερα χρόνια σιωπής.Πλην του φετινού έχει κυκλοφορήσει άλλους πέντε δίσκους, με τα Jokes and Trials του 2006 και το Over the Stones, Under The Stars του 2009 να ξεχωρίζουν
Bob Dylan – If You See Her Say Hello
Όσον αφορά box sets και ακυκλοφόρητα,ο Bob Dylan επέστρεψε με την 14η συνέχεια των Bootleg Series, με sessions και outtakes απο το Blood On The Tracks του 1975.Κυκλοφορεί σε μονό και εξαπλό cd,το οποίο περιέχει πολλές σπουδαίες στιγμές απο τις ηχογραφήσεις ενός τεράστιου δίσκου
Σπύρος Καλετσάνος – Noir
Valia Calda – Dilek Doğan
Το μοναδικό album της φετινής χρονιάς που άκουσα ολόκληρο και πολλές φορές. Οι Valia Calda και μια εξαίσια μίξη πολιτικής-παράδοσης-jazz στο πρώτο τους κανονικό album Methexis.
Mecano UnLTD – To Life´s Re-Union
Για πολλά χρόνια έψαχνα το Autoportrait και μέσα σε λίγο καιρό βρήκα τα άπαντα τους και μαζί τους είδα και live, τον Φλεβάρη στο Death Disco. Δεν έχει σημασία αν λέγονται Mecano σκέτο, Ltd ή Un-Ltd, θα είναι πάντα η μπάντα του σπουδαίου Dirk Polak. Αυτό είναι από το αριστούργημα του 1982, που άκουσα πολλάκις τους πρώτους μήνες του 2018.
https://www.youtube.com/watch?v=aLVnNO-kUXc
The Fall – Clear Off
Η μεγαλύτερη φετινή απώλεια. Ο απόλυτος psycho μα και ιδιοφυής ταυτόχρονα με πήρε και με σήκωσε για χρόνια ολάκερα. Ο Mark E. Smith έφυγε στα 60 του, όμως η μουσική του θα είναι πάντα μέσα μας(μου). Το Clear Off αποτελεί το πιο ακουσμένο τραγούδι του, από το θεϊκό The Wonderful and Frightening World of the Fall. Ο Mark αγκαλιά με τη Brix και τον Gavin Friday εδώ.
Πι Ζήτα – Μια Παρτίδα με το HUMBA!
Julien Baker – Appointments
Και τί έγινε αν βγήκε φθινόπωρο του 2017; Κάποιοι δίσκοι χωνεύονται λίγο αργότερα κι αυτός της Julian Baker με τούτο δω το κομμάτι με συντρόφευσε σε ουκ ολίγες στιγμές, από την άνοιξη και μετά… maybe the emptiness is just a lesson in canvasses
Καταχνιά – Εζμαχάλ
Σε εντελώς διαφορετική φάση, το τραγούδι που παίχτηκε σε δύο διαφορετικές εκπομπές του Music Society κι αποτυπώνει τόσο παραστατικά όσα βιώνουν οι πρόσφυγες. Από το καλοκαίρι του 2015 που τους υποδεχόμασταν με τόνους ανθρωπιάς, στους χειμώνες του 2017 & 2018, που γονείς..καθηγητές..φιλήσυχοι πολίτες.. ζητάνε την αποχώρηση από τη χώρα. άκου Εζμαχάλ η θάλασσα μιλάει φωνάζει ελευθερία
Deafheaven – Honeycomb
Είχαν παίξει μπροστά σε 120-200 με το ζόρι άτομα στην Αθήνα το 2014. Οι καθαροί των σκηνών, δεν αρέσκονται σε τέτοια μπαρασταρδέματα. Πάλι έδωσαν στιγμές καύλας και πόρωσης. Life beyond is a field A field of flowers
Βαγγέλης Ντούγκος – Twin Kicks
Jessica’s Brother – Overnight Horror
Γιατί αυτή η μπάντα αντιπροσωπεύει τις φρέσκες προσωπικές ανακαλύψεις στη μουσική…
τεφλόν – ακρογιάλι
Γιατί με τους τεφλόν ξαναπροσέγγισα τον ελληνικό στίχο…
Songs: Ohia – Lioness
Γιατί σε προσωπικό επίπεδο, ήταν η χρονιά του Molina….
Νίκος Ταλεμόπουλος – Άγρυπνοι στην Αθήνα
Black Rebel Motorcycle Club – Echo
Άπειρα ακούσματα, βγήκε και τις πρώτες μέρες του έτους οπότε κόλλησε πάνω μου και το σκεφτόμουν όλη τη χρονιά, Everybody knows my love Everybody breaks somehow
Spiritual Front – Devoted to You
Πολύ πάθος ρε παιδάκι μου, υπό άλλες συνθήκες θα το κορόιδευα, το guilty pleasure της χρονιάς!
Beirut – Gallipoli
Του Zack Condon δεν του αρέσουν οι κιθάρες, του αρέσουν τα πνευστά, κάτι παίζει με αυτά τα όργανα και παρακάμπτουν τον εγκέφαλο πλήρως
Εδώ και ένα youtube playlist με όλα τα κομμάτια
https://www.youtube.com/playlist?list=PL77ZMZDRmOrViVDUbhsU1rEv7tjqhSBv8
και εδώ το spotify playlist (χωρίς τα κομμάτια των Καταχνιά, Last Drive που δεν υπάρχουν στο spotify)