Είναι στιγμές που πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να κάνει μαγικά.Τρελή θα είμαι φαίνεται.Μπορεί όμως και να μην είμαι.Εξάλου,για κάποιο λόγο πάντα είχα τη τάση να φτιάχνω παραμύθια που ξεχνούσα μετά,να καταπιάνομαι με ιδέες της στιγμής,να προσπαθώ να ανακαλύψω το νόημα πίσω από σκέψεις που οι περισσότεροι άνθρωποι θα τις απέριπταν αφού πρώτα τις έκριναν περίεργες ή ανόητες.
“Χωρίς αμφιβολία ,σε κατατρέχουν στοιχειακά παιδάκι μου”,έλεγε η γιαγιά μου όταν της πρότεινα:”Έλα γιαγιά να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κανά ξόρκι”.Μα δε θυμάται,αναρωτιόμουν,πως εκέινη είναι που μου χάρισε τους τρυφερούς βλαστούς της φαντασίας…?
…Φανταστείτε ένα γλυκό-ανοιξιάτικο απόβραδο,κάπου σε μια αυλή ενός πέτρινου σπιτιού στη Μάνη.Τα αστεράκια μόλις έχουν αρχίσει να σιγοφέγγουν.Πουθενά αλλόυ φώτα δεν υπάρχουν.Η μόνη ασφάλεια που νιώθουμε μέσα στο σκοτάδι τα αδέλφια μου και εγώ (ηληκίας 8-10 ετών)είναι η ζεστασιά που βγαίνει από το κορμί και τη φωνή της γιαγιάς μας.Καθόμαστε γύρω της σε ξύλινα σκαμνάκια και τη βοηθάμε,όσο μπορούμε,να καθαρίσει τα χόρτα που διάλεξε το απόγευμα από εκείνα τα μακρινά χωράφια που αντικρίζουν τη θάλασσα.Ο μυστηριακός αέρας κατηφορίζει από τον Τα’υ’γετο και προκαλεί σούσουρο στις ελιές που βρίσκονται στους πρόποδες του βουνού.Τότε,η γιαγιά μιλάει τη γλώσσα των παραμυθιών…Στα παιδικά μας μάτια ,η σοφή κουκουβάγια που φωλιάζει στον μισογκρεμισμένο πύργο παραπέρα,παίρνει τη μορφή της Αρετούσας.Οι στρίγγλες στήνουν χορό και εγώ πιάνω αμήχανα τα ψιχουλάκια που κρύβω στη τσέπη μου…Η βασίλισσα Μελιγκώ καλεί τα αδέλφια μου να βρούν το χαμένο της παλάτι.Τα αγριόχορτα χωρίστηκαν από τα χόρτα που θα γίνουν αύριο μια νοστιμότατη χορτόπιτα,τους θησαυρούς που μας δώρισε η γιαγιά τους φυλάξαμε καλά μέσα στα κύτταρα και τις φλέβες μας…και η νύχτα δεν κατάφερε ποτέ να με νυστάξει απόλυτα,αφού στα όνειρά μου ζούσα ξανά τα όμορφα παραμύθια της γιαγιάς.
Στα παραμύθια οι άνθρωποι υπερβαίνουν τις δυσκολίες και καταφέρνουν να ζήσουν καλά τελικά.Στη πραγματικότητα όμως τι γίνεται?Είναι πολλά εκείνα που απειλούν την ευτυχία μας.Η ανεργία,η απειλή μιας επερχόμενης φτώχειας,οι ασθένειες,η μόλυνση του περιβάλλοντος,η οργή της φύσης…Μακάρι να μπορούσαμε να τα αποφύγουμε όλα αυτά.Ίσως και να μπορούμε(τα περισσότερα από αυτά τουλάχιστον).
Δεν είναι πλέον μόνο τα παραμύθια που εμπνέουν τους ανθρώπους,αλλά είναι και εκέινα τα βιβλία εναλλακτικής σκέψης που άμα ψάξει κανείς,τα βρίσκει!Αυτά τα βιβλία μιλούν για τη μαγική δύναμη που κατέχουν όλοι οι άνθρωποι.Τη μαγική δύναμη της σκέψης.Τι προσφέρει αυτή η δύναμη?Η δύναμη της σκέψης εμπεριέχει τη δύναμη της προσωπικής πίστης για μεταμόρφωση που μπορεί να αφορά την υγεία,την επιτυχία,τα υλικά αγαθά.Από προσωπική εμπειρία γνωρίζω οτι αποδίδει.Απόδειξη?Το αυτοκίνητο που έχω κερδίσει.Άλλη απόδειξη?”Οι τωρινές σκέψεις σας δημιουργούν τη μελλοντική ζωή σας.Ό,τι σκέφτεστε πιο έντονα,αυτό στο οποίο εστιάζετε περισσότερο,αυτό θα υλοποιηθεί,με τη μορφή,στη ζωή σας”(Τhe Secret,Rhonda Byrne).
Kαι αν αναρωτιέστε ακόμα τι παραμύθια είναι αυτά,μα ποιός τα πιστεύει?Εγώ απλώς απαντώ:Και αν ήταν αλήθεια?
ΈλληΧ