Η Γη είναι ένα Λούνα Παρκ.
Κάθομαι μπροστά μπροστά στην πλατεία Ελλάδα _
σειρά __Αθήνα
θέση __ μπαλκόνι Μου_.
Ξεκινάει!
Αρχίζει να γυρίζει προς τα πίσω. Τα μάτια μου δεν προλαβαίνουν να δουν τί έρχεται γιατί
με εμποδίζει το μέτωπό μου.
Γυρίζουμε με ιλλιγιώδη α ρ γ ή ταχύτητα.
Είναι ακόμα νύχτα. Οι γρύλλοι βαράνε τα λαρύγγια τους σα μαύρες τραγουδίστριες της Νέας Ορλεάνης
και τα κουνούπια παίζουν συγκρουόμενα με τις στοιβάδες του δέρματός μου .
Δε θα φύγω ποτέ απ’ αυτό το φεγγαρένιο πάρκο …
Όλα μου φαίνονται πως γυρίζουν γύρω απ’ αυτό το φεγγάρι που λέγεται Λούνα-
κι είμαστε θεατές σε μια παράσταση τρελών!
–Ψψψτ! το πάμε άλλη μία;
\\\ληδα