Σ’ ένα προβάδικο στον Πειραιά κρυφάκουσα μια μπάντα να παίζει psychedelic stoner/doom ήχους. Τα υπερβατικά φωνητικά, τα διαυγή tempi και ο πλήρης περιεχομένου διάλογος μεταξύ μπάσου και κιθάρας με έφεραν έξω απ’τη πόρτα τους. Και jam-αραν! Ω, πώς jam-αραν!
Εκείνο το βράδυ δεν κατάφερα να τους δω και να τους συστηθώ, μιας και το jam-άρισμα είναι μια συνθήκη που τη σέβεσαι και δεν τη σπας. Στάθηκα όμως τυχερή και ένα νεαρός που στεκόταν λίγο πιο πέρα τους ήξερε. Του είμαι ευγνώμων για την ευγένεια του. Βλέπετε μιλούσε στο τηλέφωνο ο άνθρωπος όταν μια αλαφροΐσκιωτη τον διέκοψε με την ελπίδα να γνωρίζει το όνομα της μπάντας που κρυφάκουγε για πέντε μοναδικά λεπτά…
Το ίδιο βράδυ τους έψαξα και τους βρήκα. Γιατί η τεχνολογία έχει και τα καλά της, αρκεί να σ’ ενδιαφέρει το καλό της. Τους κάλεσα στην εκπομπή και ανταποκρίθηκαν με ειλικρινή χαρά. Όταν έφτασαν στο σταθμό είδα τέσσερα νεαρά, δροσερά και έξυπνα παιδιά γεμάτα γνώση, πάθος και βαθιά αγάπη για τη μουσική. Και πάνω σε αυτή την αγάπη συνδεθήκαμε.
Ακούσαμε παρέα υλικό από το πρώτο σε κυκλοφορία φερώνυμο album τους, καθώς και αγαπημένες μουσικές της Κατερίνας, του Μιχάλη, της Νεφέλης, και του Κώστα. Η κορωνίδα της βραδιάς ήταν η live ακουστική εκτέλεση στο studio ενός track από το δίσκο τους.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Bacchus Priest για την επίσκεψη τους στο MusicSociety WebradiON. Και υπόσχομαι πως σύντομα θα ξαναβρεθώ στο προβάδικο του Πειραιά. Μόνο που αυτή τη φορά θα διαβώ την πόρτα για να τους ακούσω δυνατά και όπως τους πρέπει.
More Posts for Show: Η Καλή και η Ανάποδη