Αυτή τη βδομάδα είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Οι παραγωγοί του σταθμού ρωτήθηκαν ποιο κομμάτι άκουσαν περισσότερο φέτος
Σοφία Ζέρβα – This Counter Culture
Angel Olsen – Unfucktheworld
Latcho Drom – Latcho Drom
Rhiannon Giddens – Tomorrow Is My Turn
Θέλει κότσια να διασκευάσεις διασκευή της Nina Simone, αλλά η Rhiannon Giddens τα καταφέρνει άψογα ως συνήθως.
Δημήτρης Δελής – Honky Tonk Lagoon
Colter Wall – Kate McCannon
Μια πανέμορφη ιστορία απο τον δίσκο που επέλεξα ως δίσκο της χρονιάς είναι το κομμάτι που άκουσα περισσότερο φέτος… Είναι πραγματικά συγκινητικο που φτιάχνονται ακόμα υπέροχα τραγούδια για φόνους… Περιμένουμε με αγωνία το επόμενο βήμα του Colter Wall…
Βαγγέλης Ντούγκος – Twin Kicks
Father John Misty – Leaving LA
Χριστιάνα Μαγκριώτη – Twin Kicks
Slowdive – Sugar for the Pill
Παναγιώτης Φέτσης – Precious Cargo
Arjan Miranda – Poltergeist
One man band, one man record company, δίσκος της χρονιάς. Συγκινητικός, πλούσιος, με σαφή προσανατολισμό. Θρίαμβος
https://www.youtube.com/watch?v=dDZenKczzyQ
Πι Ζήτα – #HUMBAonair
Χατ Τρικ – Απόψε Χάνουμε Εμείς
Όταν η μουσική που ακούς γίνεται ο καλύτερος φίλος σου στη δουλειά κι όταν θες να διώξεις όλη την πίεση, τότε το ρίχνει στο πανκ- ακόμη καλύτερα στο ελληνικό πανκ. Τώρα αν θυμίζει και πιο ροκ εν ρολ καταστάσεις κι είναι κι ακουστικό, ακόμη καλύτερα…Διότι κάπως έτσι την πάλεψα το 2017
Σπύρος Καλετσάνος – Noir
Μίμης Πλέσσας & The Orbiters – Λεμονάκι
Ήταν πολλά τα τραγούδια/κομμάτια που άκουσα μέσα στη χρονιά που φεύγει, αλλά μερικά, σίγουρα, έπαιξαν περισσότερο σε pick up, cd player ή υπολογιστή. Η παρακάτω πεντάδα, αποτελείται σίγουρα από τα πιο δημοφιλή που μου έρχονται πρόχειρα στο νου.
russian spy and i – hunters
mr. armaggedon – locomotive
le petite fille de la mer – vangelis
per i morti di reggio emilia – yu kung
tempus jazz ’67 – jerzy milian trio
Όμως νούμερο 1 και για άλλους λόγους, πέραν του αισθητικού κομματιού, ήταν το εναρκτήριο κομμάτι του πιο αγαπημένου μου Ελληνικού δίσκου. Greece Goes Modern – Μίμης Πλέσσας & The Orbiters (1967, pan vox). Όταν μπαίνει το Λεμονάκι, ο χώρος αποκτάει ρυθμό, ενέργεια, χρώματα. Μια απίστευτα μοντέρνα εκδοχή της παράδοσης, που συνεχίζεται και στα υπόλοιπα 9 κομμάτια του δίσκου
ToSofoPaidi – Blanketed By Static
The Magnetic Fields – ’68: A Cat Called Dionysus
Το 1968 ο Stephen Merritt ήταν μόλις 3 ετών, γυρνοβολούσε στο σπίτι και έπαιζε με τον γάτο της οικογένειας ο οποίος άκουγε (ή τουλάχιστον έκανε πως ακούει) στο όνομα Διόνυσος. 49 χρόνια μετά ο Stephen Merritt εκτός από γάτα διαθέτει και μπάντα, τους The Magnetic Fields, οι οποίοι αποφάσισαν φέτος να κυκλοφορήσουν ένα επετειακό album με τίτλο “50 Song Memoir”, το οποίο περιλαμβάνει 50 τραγούδια, ένα για κάθε χρόνο ζωής του Merritt έως το 2015. Μέσα στο άλμπουμ αυτό, ο γατούλης Διόνυσος βρίσκει την δική του τιμητική θέση στο έτος 1968 και οι The Magnetic Fields ένα δικό τους τραγούδι με κολλημένο το ‘Repeat’ στον υπολογιστή για την χρονιά που τελειώνει
Γιώργος Φερτάκης – Το Φράγμα Του Ήχου
The Dismissers – Razor
Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ποιο είναι το τραγούδι που άκουσα περισσότερο το 2017 αλλά μέσα στην δεκάδα βρίσκεται σίγουρα το Razor των Dismissers που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα σε φυσική μορφή. Άλμπουμ αναμένεται να βγάλουν μέσα στο 2018 – και το Φράγμα το περιμένει πως και πως – μέχρι τότε μην τους χάσετε live, καλή ώρα παίζουν σήμερα μαζί με τους Anfo στο Ίλιον Plus
Νίκος Ταλεμόπουλος – Άγρυπνοι στην Αθήνα
Tricky – The Only Way
Το ‘Hell Is Round The Corner’ το θυμάστε? 22 χρόνια μετά, ο Tricky έγραψε το sequel, ενα τραγούδι που πρέπει να έχω ακούσει κυριολεκτικά, χιλιάδες φορές φέτος
Δημήτρης Κουτουκάκης – Groovy Ingredients
Sinkane – Telephone
Από τα αγαπημένα τραγούδια του 2017 ίσως και το πιο αγαπημένο….σίγουρα όμως το πιο πολυ-ακουσμένο…
Sinkane λοιπόν ή αλλιώς το solo project του κύριου Ahmed Abdullahi Gallab.
Γεννήθηκε στο Λονδίνο, με καταγωγή από το Omdurman του Σουδάν (στο οποίο έζησε μέχρι την ηλικία των πέντε ετών), έζησε και μεγάλωσε στο Kent και Columbus του Ohio (US) ενώ τα τελευταία χρόνια ζει στο Brooklyn (NY). Ένας multi-instrumentalist μουσικός και τραγουδιστής που αναμειγνύει διάφορα μουσικά είδη από Kraut rock, prog rock, free jazz, funk rock, electronica με Σουδανέζικη pop. Είναι επίσης ο μουσικός διευθυντής και ιθύνων νους του συγκροτήματος Αtomic Bomb! Band (το συγκρότημα ηχογραφεί στην Luaka Bop kai αποτελείται μεταξύ άλλων από μουσικούς όπως ο David Byrne, Money Mark, Damon Albarn, Jamie Lidell, Pharoah Sanders κ.α) η οποία παίζει/αναπαράγει τη μουσική του Νιγηριανού θρύλου της Electro-Funk William Onyeabor.
Το κομμάτι ‘Telephone’ είναι από τον έκτο δίσκο των Sinkane “Life & Livin’ It” (City Slang Records, 2017)