Απαντήσεις στην ερώτηση “Ποιο κομμάτι ακούσατε περισσότερο το καλοκαίρι?”
Γιάννης Νέγρης – Music Is Our Weapon
God Is An Astronaut – End of the Beginning
Στο άκουσμα της έννοιας “post-rock”, πολύ πιθανό το μυαλό σου να πάει στο γκρουπ των δίδυμων αδερφών Kinsella. Αν δεν τους έχεις παρακολουθήσει ή δεν τους γνωρίζεις, ίσως αυτό το τραγούδι και αυτή του η live εκτέλεση να σε βάλουν στον σωστό δρόμο
Πι Ζήτα – Μια Παρτίδα με το HUMBA!
Iron Maiden – Flight Of Icarus
Επειδή τα… ξέγνοιαστα καλοκαίρια φαίνονται από την άνοιξη, ας κρατήσω το live των Ιron Maiden που έκλεισε τον… Μουντιαλικό κύκλο του καλοκαιριού πολύ όμορφα. Όχι τυχαία και με πολύ συμβολισμό για όσα ακολούθησαν, η επιλογή της “Πτήσης του Ίκαρου”
ToSofoPaidi – Blanketed By Static
Peter Kernel — Men Of The Women
Έχουν περάσει καλοκαίρια που άνηκαν μουσικά στους Dub Inc., στους Ojos de Brujo και γενικότερα σε συγκροτήματα, τραγουδιστές ή σχήματα με καλοκαιρινή και ταξιδιάρικη διάθεση. Όχι όμως φέτος! Το καλοκαίρι του 2018, αυτό το καλοκαίρι με τις μακρύτερες σε διάρκεια, χαλαρότερες και πιο απολαυστικές διακοπές της τελευταίας δεκαετίας, η μουσική μου διάθεση ανέβηκε ως τα βουνά της Ελβετίας και του Καναδά για να συναντήσει τους Peter Kernel, την εκρηκτική συνάντηση ενός γραφίστα και μιας παραγωγού ταινιών επί σκηνής και το άλμπουμ που κυκλοφόρησαν πέρσι την άνοιξη με τίτλο “The Size of the Night”. Από εκεί ξεχώρισα, αγάπησα και άκουσα όσο κανένα άλλο το “Men of the Women”
Παναγιώτης Φέτσης – Precious Cargo
Deaf Wish – Metal Carnage
Το να παίζεις θορυβώδες κιθαριστικό rock στις μέρες μας δε συνιστά επιλογή, είναι κατάθεση ψυχής. Τα φαντάσματα των Sonic Youth συνεχίζουν να καθορίζουν τις εξελίξεις
Σοφία Ζέρβα – This Counter Culture
Jan Johansson – Visa från Utanmyra
επιδραστικός σουηδός πιανίστας της jazz, με μεγάλη (για την σύντομη ομολογουμένως ζωή του) δισκογραφία στα 60’s. το συγκεκριμένο κομμάτι από το πιο γνωστό του (και αριστουργηματικό) album ” Jazz på svenska” (Jazz in Swedish), 1964, το οποίο περιλαμβάνει jazz εκτελέσεις σουηδικών folk τραγουδιών
Βαγγέλης Ντούγκος – Twin Kicks
Jessica’s Brother – Overnight Horror
Προσωπικό κόλλημα για το 2018, με ανακάλυψη μέσα στο καλοκαίρι. Πολλά υποσχόμενο νέο τρίο από το Λονδίνο μέσα από το ομώνυμο ντεμπούτο του
Νίκος Ταλεμόπουλος – Άγρυπνοι στην Αθήνα
Alice In Chains – Bleed The Freak
Το όνειρο να δω αυτή τη μπάντα εκπληρώθηκε αυτό το καλοκαίρι. Το κομμάτι που άνοιξε το live ήταν το Bleed the Freak, από τότε δε σταμάτησα να το ακούω όοοολο το καλοκαίρι
Σπύρος Καλετσάνος – Noir
Jim Carroll – It’s Too Late
Καλοκαίρι, προσωπικά μια εποχή -πέραν των διακοπών που όλα περιττεύουν, πέραν του μπάνιου και του διαβάσματος- που το ρίχνω στον κινηματογράφο. Ξαναείδα μέσα σε δεκάδες άλλες ταινίες και το basketball diaries, για τον ποιητή, συγγραφέα, πρεζάκι ολκής και μουσικό Jim Carroll. Οπότε γι’ αυτόν αλλά και για άλλους λόγους ξανά-κόλλησα μ’έναν από τους σπουδαιότερους punk δίσκους της ιστορίας, αν και όχι τόσο διαφημισμένος όσο άλλοι. 1980 Catholic Boy ντεμπούτο των Jim Carroll Band, πέραν το …χιτ People Who Died εδώ μέσα υπάρχουν διαμάντια. Κορυφαίο κατ’ εμέ (και) λόγω της μπασογραμμής του Stephen Linsley το It’s Too Late