Ο Φεβρουάριος ολοκληρώνεται σήμερα και οι παραγωγοί του Music Society συγκέντρωσαν τα τραγούδια που χαρακτήρισαν τον δεύτερο μήνα του χρόνου.
- Σπύρος Καλετσάνος (Noir)
Les McCann – Compared To What? / “Les McCann Plays the Hits”, 1966
Ο Φλεβάρης είχε μια πολύ σημαίνουσα απώλεια (μαζί φυσικά με άλλες πολλές στον μουσικό τομέα: Chick Corea, U-Roy, Milford Graves συν τον δικό μας Αντώνη Καλογιάννη) -τουλάχιστον για μένα- ένας άνθρωπος που έστησε την πιο σημαντική ever latin ετικέτα μπλέκοντας και μπολιάζοντας τη μαύρη κουλτούρα (Jazz, Funk, Soul, Disco) με αυτή των εκ Καραϊβικής εμιγκρέδων (Pachanga, Salsa, Descarga) στο μεγάλο μήλο. Η Fania records εξέλιξε το υπέροχο Boogaloo, έδωσε άπιαστα Latin-Soul διαμάντια, μας σύστησε το Latin-Funk, υπέροχους μουσικούς, δίσκους και συμπράξεις, με κορωνίδα τους Fania All Stars. Όλα αυτά αποτέλεσαν σκέψη και πράξη του Johnny Pacheco, Δομινικανού μουσικού που ”έφυγε” στα 85 του χρόνια στις 15/2 έχοντας στην πλάτη όχι μόνο τα παραπάνω, αλλά και εκατοντάδες συμπράξεις ως session μουσικός καθώς και πολλά προσωπικά album. Μια γεμάτη ζωή και καριέρα, αλλά δυστυχώς εδώ στα μέρη μας η Latin θεωρείται μουσική για καρναβάλια ή για κανά χορό μια στο τόσο, έτσι η πορεία του Pacheco πέρασε απαρατήρητη στα καθ ημάς, με τις απαραίτητες μηντιακές σφήνες περί …θρύλου της Salsa. Αν ήταν ανοιχτά τα μπαράκια θα ήθελα να κάνουμε ένα πάρτι παίζοντας μόνο κομμάτια από το δυναμικό της Fania (άντε και των θυγατρικών-συγγενικών label). Τώρα θα παίξει μια εκπομπή, καθώς και το παρακάτω τραγούδι ως φόρος τιμής σ’ έναν άνθρωπο και μια εποχή. Ο Gene McDaniels έγραψε αυτό το υπέροχο αντί-πολεμικό τραγούδι και ο Les McCann το ηχογράφησε. Αργότερα το επαναηχογράφησε παρέα με τον Eddie Harris και από εκεί το άσμα πήγε παρακάτω (Roberta Flack, Della Reese, Sweetwater, Brian Auger’s Oblivion Express, Passport κ.α.). Γραμμένο για τον πόλεμο του Βιετνάμ το Compared To What πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη του ’66 στο LP Les McCann Plays The Hits (στη Limelight). Ανάμεσα στους μουσικούς που συνοδεύουν τον πιανίστα Les βρίσκεται και ο Pacheco στα congas. Αργότερα η Fania εξέδιδε το Riot του Joe Bataan ή το Wanted By FBI του Willie Colon πιάνοντας το εξεγερτικό πνεύμα των NuYoricans. Συγκρινόμενο με τι λοιπόν, επίκαιρο πάντα μιας και ο πόλεμος καταλαμβάνει το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας της ανθρωπότητας. Πια ο πόλεμος έχει εξελιχθεί και παίρνει άλλες μορφές, πάντα όμως παραμένει ζήτημα η δικαιολόγηση του από τους κρατούντες, καθώς και …θεσμός η οποιαδήποτε αμφιβολία να ονομάζεται προδοσία. Κάθε σχέση με το σήμερα είναι …πραγματική, οι λέξεις αλλάζουν, οι προδότες του χθες είναι ψεκασμένοι, ανυπάκουοι και …φορείς ατομικής ευθύνης του σήμερα.
Nobody gives us rhyme or reason
Have one doubt, they call it treason
- Καπυμπάρα (Agit Pop)
Billy Bragg – There Is Power In A Union / “Talking With the Taxman About Poetry”, 1986
Από το άλμπουμ του βρετανού Billy Bragg “Talking With The Taxman About Poetry” του 1986, προέρχεται το There Is Power In A Union. Ένα τραγούδι του οποίου η μουσική βασίζεται στο Battle Cry For Freedom, ύμνο των Βορείων αντίπαλων της δουλείας στον Αμερικανικό Εμφύλιο από έναν δίσκο που ο τίτλος του είναι τίτλος ποιήματος του σοβιετικού ποιητή Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι.
- ToSofoPaidi (blanketed by static)
Christy Moore – Boy From Tamlaghduff (Francis Hughes) / “The Spirit of Freedom”, 1985
Αν ο Ιανουάριος είδε να ξεπετάγεται ένα αυθεντικό γυνακείο κίνημα ζητώντας να γίνει ένα βήμα μπροστά, ο Φεβρουάριος κλείνει με την κοινωνία να παρακολουθεί τον εαυτό της να κάνει βήματα πίσω. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται πιο κοντά όσο ποτέ στο να γίνει ο πρώτος νεκρός απεργός πείνας στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες, ζητώντας αυτά που η ίδια αστική δημοκρατία του παραχώρησε, σε έναν αγώνα για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία, την δική του και την δική μας.
- Ηλέκτρα Χατζηκάλφα (3pointmagazine)
Jolly Roger – 05 (Κενό) / “ΚΕΝΟ”, 2014
Δύσκολη επιλογή. Όλο το Κενό είναι μικρά διαμαντακια, αφοπλιστικά ειλικρινή και σκληρά όσο η ζωή. Ιδανική επιλογή αν θες να γίνεις ένα με το πάτωμα. Όπως γράφει και ένας φαν στο YouTube : μας γαματε τη ζωή. Όμως έχουν λόγους, και το κάνουν τόσο καλά.
- Νίκος Ταλεμόπουλος (Άγρυπνοι στην Αθήνα)
Modern Studies – The Body Is A Tide / “The Body Is A Tide”, 2021
Οι Modern Studies από τη Σκωτία, μετά το περσινό τους album ‘The Way of the Sun’ έβγαλαν 2 ακόμα EP. Η διφωνία στο κομμάτι ‘The Body as a Tide’ από το ομόνυμο EP είναι φοβερή και η φωνή της Emily Scott θυμίζει και κάτι από την Mimi Parker των Low.
LOREM IPSUM – Sergeï / “Vivre Encore”, 2020
Βρήκαμε την πρώτη δισκάρα για το 2021. Ένα θενξ στο Χρήστο από το Metal Beyond Radio Show.
Lorem Ipsum, από τη Λιλ της Γαλλίας. Πώς να το προσδιορίσουμε; Ακουστικό; Νεο κλασσική; Συνδυασμός ακουστικών οργάνων (συνυφασμένων με την κλασσική μουσική) σε συνθέσεις που θυμίζουν σκληρά υβρίδια της ροκ μουσικής (post rock/screamo); Τα πολλά λόγια είναι …φτώχια.
- Παναγιώτης Φέτσης (Precious Cargo)
Divide and Disolve – Denial / “Gas Lit”, 2021
Δύο κοπέλες, η μια Cherokee, η άλλη Maori, ένας τρομακτικός ήχος. Μαύρη απελευθέρωση, αυτονομία στους αυτόχθονες, καταστροφή της Λευκής Υπεροχής.
Τα αυτιά μας είναι ορθάνοιχτα.
- Duke Zappa (Famous Last Words)
Flamin Groovies – Somethin’ Else / “California Born and Bred”, 1995
Γιατί έτσι.