Ο Οκτώβριος έφερε μαζί του νέες εκπομπές στο πρόγραμμα του Music Society, καθώς και αφορμές για ιδιαίτερες μουσικές επιλογές. Οι παραγωγοί του σταθμού, νέοι και παλιοί, συγκέντρωσαν τις επιλογές τους σε ένα πολυποίκιλο Μουσικό Μωσαϊκό για όλα τα γούστα.
- Ματούλα Πίκουλα (Hanging in the wire)
Ghazal Shakeri – Man o To / “Bab’ Aziz (OST)”, 2005
Στον απόηχο των διαδηλώσεων που ξέσπασαν στο Ιράν, μετά τον θάνατο της 22χρονης Mahsa Amini, το μυαλό μας είναι στο πλευρό των γυναικών που καίνε τα χιτζαμπ τους, κόβουν τα μαλλιά τους και υψώνουν τη φωνή τους για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Ένα περσικό τραγούδι σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τις Ιρανές γυναίκες.
- Σπύρος Καλετσάνος (Noir)
Gil Scott-Heron – Did You Hear What They Said? / “Free Will”, 1972
Αφορμής δοθείσης των 70ων γενεθλίων του Brian Jackson στις 11 τρέχοντος, ένα τραγούδι από τα εκπληκτικά 70s albums που πρόσφερε στον κόσμο παρέα με τον σύντροφο και συνοδοιπόρο του Gil Scott Heron. Did You Hear What They Said? η τρέλα του πολέμου, το ”καθήκον” της πατρίδας και το …αιώνιο κράτος που αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς. Εδώ στο διαμάντι που κλείνει την πρώτη πλευρά του Free Will από τον Αύγουστο του ’72, ο Brian Jackson δεν παίζει φλάουτο (στο ρόλο αυτό μια άλλη ανυπέρβλητη φιγούρα, ο Hubert Laws), αλλά πιάνο -το οποίο μας εισάγει στην ατμόσφαιρα του κομματιού- και συνυπογράφει τη σύνθεση παρέα με τον Gil. Βαθιά μελαγχολικό με το φλάουτο να σπαράζει, ταυτιζόμενο με τη φωνή του Heron.
- ToSofoPaidi (blanketed by static)
Rhabdomantic Orchestra – Almagre / “Almagre”, 2022
Ο Οκτώβριος έφερε μπροστά μου, τυχαία ή μη, μια σειρά από πολύ ενδιαφέρουσες νέες κυκλοφορίες. Μία από αυτές άνηκε στην ανοιχτή κολεκτίβα από το Τορίνο που ακούει στο όνομα Rhabdomantic Orchestra, η οποία κυκλοφόρησε την φετινή άνοιξη το “Almagre” στην γερμανική Agogo Records. Ανάμεσα στα τραγούδια του άλμπουμ, το ομώνυμο “Almagre” με κέρδισε από την πρώτη ακρόαση, ντυμένο με την ιδιαίτερη φωνή της κολομβιανής Maria Mallol Moya.
- Μαλί (Έχουμε θέματα)
Tommy Guerrero – El Camino Negro / “Road To Nowhere”, 2018
Γιατί είναι μάυρος ο δρόμος που βαδίζουμε κι επίσης ταυτίζομαι γιατί νομίζω ότι ο ρυθμός είναι τσάμικο.
- το Καπυμπάρα (Agit Pop)
Skeleton Smiles – Mulatu / “Smile”, 2010
Η καναδική jazz, folk, afrobeat κ.ά. μπάντα Skeletons, στον δίσκο Smile του 2010 διασκευάζει με σχεδόν dub τρόπο το Mulatu του Αιθίοπα Mulatu Astatke από το μακρινό 1972.
- Ο Τρωγλοδύτης του Ήχου (Τρωγλοδύτης του Ήχου)
Alice Coltrane – Ohnedaruth / “A Monastic Trio”, 1968
Ο αγαπημένος Pharoah Sanders στο μπάσο κλαρινέτο (στο μοναδικό τραγούδι που συμμετέχει από το πρώτο άλμπουμ της Alice Coltrane).
- Κύριος Ντάντης (Underground Railroad)
Gil Scott-Heron & Brian Jackson – Winter in America / “The First Minute of a New Day”, 1975
Από το μακρινό 1975 Gil Scott Heron και Brian Jackson στο Winter In America. Για το δύσκολο χειμώνα που (λένε ότι) έρχεται!
- Μάκης Διόγος (Μπάλα που κυλάει χόρτο δεν μαζεύει)
Σταμάτης Κόκοτας – Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα / “Κόκοτας”, 1968
Μνήμη Σταμάτη Κόκοτα. Μνήμη στον μεγάλο rock λαϊκό βάρδο.
- Duke Zappa (Famous Last Words)
Δήμητρα Παπίου – Αυτή η νύχτα μένει / “Αυτή η νύχτα μένει (OST)“, 2000
“Είδα περιουσίες να εξανεμίζονται φύλλο φτερό. Φιλίες σοβαρών οικογενειών να γίνονται μίση και πάθη άγρια για μεσόκοπες τραγουδίστριες, που το καλύτερο γραφείο συνοικεσίων δεν θα μπορούσε να πασάρει στο χειρότερο συνταξιούχο. Είδα ένα κόσμο που άναψε και κάηκε πάνω σε μία σκηνή όλο μάγια.Θέλω να πιστεύω πως μία θεϊκή συγκυρία οδήγησε ειδικά εμένα στο θαυμαστό κόσμο των σκυλάδικων και ουσιαστικά άλλαξε τη ζωή και την ψυχή μου. Το οδοιπορικό σ’ αυτούς τους χώρους είναι το ωραιότερο κομμάτι της καριέρας μου και με βοήθησε να ξεφύγω από τη μίζερη και συμβατική ζωή του θεάτρου και να ανακαλύψω το όνειρο. Μπήκα φάλτσα με τραγούδια του Χατζιδάκι και δικαίως στην αρχή έφαγα τα μούτρα μου, γιατί το σκυλάδικο δεν είναι γκέτο που περιέχει ομαδοποιημένους, αλλά ένας χώρος που αποκλείει τους άσχετους. Εγώ στο σκληρό αυτό κόσμο έπαιξα τίμια και αντρίκεια και επιβίωσα δέκα ολόκληρα χρόνια. Τη νύχτα ζεις. Μπορεί και να πεθάνεις, αλλά σίγουρα δεν φυτοζωείς. Ή ζεις ή πεθαίνεις.”
(αντί περιγραφής ένα κομμάτι από το ομώνυμο βιβλίο του Θάνου Αλεξανδρή)
- Kay (Starless)
Sophie lies – Ταβάνι / “Μια πέτρα σαν σπίτι”, 2020
Ήδη κάποιοι μήνες πανδημίας, καραντίνας, καταστολής. Εδω με τους στίχους της η Sophie lies:
Η εσωτερική σύγκρουση που μάχεται την έξω βία
τη λογική της συμβολής σε ένα σύστημα που πηγάζει και τροφοδοτεί τη σύμβαση προς την κάθε φοβία
η συμμόρφωση, η σωστή κατεύθυνση και η απώθηση, η άρνηση, το λάθος και η διόρθωση
σήμερα κατάφερες να ξεχωρίσεις άλλη μια προβολή από την πηγαία σου παρόρμηση;
- Κωστής Πιερίδης (το Κύμα)
Pulp – Common People / “Different Class”, 1995
Γιατί η κοινοτοπία του κακού είναι ο νοικοκύρης της διπλανής πόρτας
I took her to a supermarket
I don’t know why
But I had to start it somewhere
So it started there
I said pretend you’ve got no money
She just laughed and said
Oh you’re so funny
I said; yeah
I can’t see anyone else smiling in here
Are you sure?
- Νίκος Ταλεμόπουλος (Άγρυπνοι στην Αθήνα)
Sorry – Key to the City / “Anywhere But Here”, 2022
Τα παιδιά από το Λονδίνο μόλις έβγαλαν το 2ο τους δίσκο με τη φωνή της Asha Lorenz να πρωταγωνιστεί σε κάθε κομμάτι. Αυτό που μου αρέσει πολύ σε αυτήν την μπάντα είναι ότι βάζουν πολλές ιδέες σε κάθε κομμάτι και ειδικά τα σημεία όταν μπαίνουν διφωνίες είναι εξαιρετικά. Κιθαριστική Indie pop στα καλύτερα της.
- Άφρο (Έχουμε θέματα)
Lewis ofMan – Attitude / “Sonic Poems”, 2022
Γιατί θα ηθελα να χορεύω έτσι.
- Ανδρέας Ζαβιτσάνος (Underground Railroad)
PapithedogTV – Snak / “Snak”, 2022
Μέχρι την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου του 2022 που τις είδα λάιβ σε ένα τετράγωνο χαλικοστρωμένο αίθριο στο Ωδείο Αθηνών δεν είχα ιδέα για αυτές τις τύπισσες και το εξωφρενικό, άτεχνο, αδιανόητα ρομαντικά ωμό ροκενρόλι τους. Απερίγραπτες. Αφιερωμένο στη Ρόρι (ακούει και στο Cuchuba -ελληνιστί: Κουτσούμπα-) που έγινε 2 χρονών και είναι μία Σκυλουλού.
- Sotrek (HUMBA!onair)
Lady Ann – Freeze (Tim Reaper Remix) / “Freeze”, 2022
Ο Tim Reaper περιποιείται το κομμάτι Freeze της Lady Ann και ένα κλασσικό dancehall άσμα απογειώνεται στα χέρια του Λονδρέζου παραγωγού και μεταμορφώνεται σε ένα old school jungle drum & bass hardcore διαμαντάκι που σε σφυροκοπάει ανελέητα.