Make a wish! Τι εύχονται οι καλλιτέχνες μέσα από τα τραγούδια τους; Ποιες επιθυμίες εκφράζουν; Κάντε μια ευχή μέσα από ένα τραγούδι!
To MS Archives: Make a Wish, ήταν μία ιδέα της Κορίνας – Pop the posers
Νίκος Ταλεμόπουλος – Άγρυπνοι στην Αθήνα
15 στίχοι με 15 ευχές στο κομμάτι Wishlist των Pearl Jam, με αγαπημένο μου το “I wish I was as fortunate, as fortunate as me”. Εγώ πάντως εύχομαι οι Pearl Jam να καταφέρουν να γράψουν και πάλι τόσο ωραία τραγούδια όσο αυτά που έβγαζαν στα 90’s.
Mr TS – Brown Sugar
Ανέφελοι ουρανοί, τα περασμένα έχουν ξεχαστεί, όλα όσα έπρεπε- έχουν ειπωθεί, μπροστά πια μόνο χαρές.
ΠιΖήτα – Κι Αν Είναι Θόρυβος, Μην Τον Φοβάσαι & HUMBA!onair
Billy Bragg – Accident Waiting to Happen
Προσμένοντας κάτι να συμβεί… Ο Billy Bragg – αυτός ο παραγνωρισμένος τροβαδούρος των καιρών μας – μπλέκει κορίτσια και πολιτική: «Τα όνειρά μου είναι τόσο πρωτότυπα …Αντίο και καλή τύχη σε όλα τα σκουπίδια που έχεις πει..Η ζωή σου έχει χάσει την αξιοπρέπειά της, την ομορφιά της και το πάθος της. Είσαι ένα ατύχημα που περιμένει να συμβεί»
Ματούλα Πίκουλα – Hanging in the wire
Tο 1999 οι Sebadoh, ο Lou Barlow και η παρέα του ήθελαν να απομακρύνουν τα χρώματα. “I wish we were colorblind. Black and white and beautiful!” Η βαθιά απλότητα του ασπρόμαυρου, όταν αφαιρούνται οι αποχρώσεις. Φως και σκιά!
geosonic – Night Stroll
The Cure – To Wish Impossible Things
Ο Robert Smith και η παρέα του στο πιο εμπορικό άλμπουμ της καριέρας τους και με τον ήχο της μπάντας ριζικά διαφοροποιημένο σε σχέση με τις πρώτες ηχογραφήσεις. Εδώ ειδικά η βιόλα της Kate Wilkinson δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα, κατι που σίγουρα θα ξένισε πολλούς φανς τότε. Ενας δίσκος γεμάτος ευχές αλλά και απογοητεύσεις. Και παρόλο που η ευχή στο συγκεκριμένο track δεν έγινε πραγματικότητα, η προτροπή παραμένει. Να ευχεσαι πράγματα που μοιάζουν ακατόρθωτα!!! Και που ξέρεις, μπορεί και να γίνουν πραγματικότητα…
ToSofoPaidi – blanketed by static
Pink Floyd – Wish You Were Here
Μια ευχή μπορεί συνδέεται με το ιδανικό, την προσδοκία, το άφταστο, το όνειρο, μπορεί όμως να συνδέεται και με την απουσία και την απώλεια. Οι Pink Floyd είχαν από καιρό χάσει τον Syd Barrett από το συγκρότημα όταν μπήκαν στο στούντιο να ηχογραφήσουν το άλμπουμ “Wish You Were Here”. Στο τραγούδι “Shine on You Crazy Diamond” η απουσία του Barrett βγαίνει ξεκάθαρα, ακόμα κι αν ο ίδιος τυχαία τους επισκέφθηκε στο Abbey Road κατά την ηχογράφηση του θυμίζοντας ελάχιστα από τον προηγούμενο εαυτό του, όμως το ίδιο το ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ είναι αυτό που ορίζει την απουσία, την διαχείριση της άρνησης της πραγματικότητας και -τελικά- την ευχή κάποια πράγματα να μην είχαν πάρει έναν άλλο δρόμο.
Σπύρος Καλετσάνος – Noir
Η -κατά πολλούς- σπουδαιότερη ταινία όλων των εποχών, Πολίτης Κέην, πραγματεύεται τη…χαμένη παιδικότητα και την αναζήτηση αυτής. Κατ’ εμέ, αυτή είναι η απόλυτη ευχή, έστω και αν είναι ανέφικτη με ρεαλιστικούς όρους. Στο διάολο ο ρεαλισμός, ας ονειρευτούμε, ας επιθυμήσουμε το άπιαστο. Σε μουσικό επίπεδο ουδείς δεν έφτασε τόσο κοντά, όσο ένα κοκκινομάλλικο αγόρι από το Μπέλφαστ, ο οποίος στα 22 του σκαρφίστηκε τις Αστρικές Εβδομάδες και τις έκανε πράξη το φθινόπωρο του ’68 στη Νέα Υόρκη. Van Morrison Astral Weeks και όπως αρχίζει να κυλάει η βελόνα στα αυλάκια του δίσκου, εσύ πατάς το play και ακούς μια αγγελική φωνή υπο τη συνοδεία μιας θεσπέσιας μουσικής να διατείνεται:
If I ventured in the slipstream
Between the viaducts of your dream
Where immobile steel rims crack
And the ditch in the back roads stop
Could you find me?
Would you kiss-a my eyes?
And lay me down
In silence easy
To be born again
To be born again?
Duke Zappa – Famous Last Words
Το 1966 γεννιέται ο μεγαλύτερος γιος του Bob Dylan, ο Jesse. Εκείνο τον καιρό ο Ντύλαν γράφει ένα νανούρισμα για τον γιο του,στο οποίο εύχεται στο παιδί του, με τον κλασσικό Ντυλανικό τρόπο,να είναι χαρούμενο,υγιές και δυνατό στη ζωή του. Το νανούρισμα αυτό θα πάρει την τελική του μορφή το Νοέμβριο του 1973, στην ηχογράφηση του album του Ντύλαν Planet Waves, όπου θα συμπεριληφθεί με δυο διαφορετικές εκδοχές. Στην μια ακούγεται ως ένα απλό νανούρισμα, ενώ η άλλη ακολουθεί δρόμους προσανατολισμένους πιο κοντά προς τη ροκ μουσική της εποχής.
Κύριος Ντάντης – Underground Railroad
Junior Mance – I Wish I Knew (How It Would Feel to Be Free)
Το 1969, στο τέλος μιας ταραγμένης αλλά ελπιδοφόρας δεκαετίας στις ΗΠΑ, ο πιανίστας Junior Mance παίζει σε μια συναυλία του ένα κομμάτι που ταυτίστηκε για πάντα με τη Nina Simone. Ένα κομμάτι που συμπύκνωσε τότε την ελπίδα (και την ευχή) της μαύρης κοινότητας για κοινωνική ισότητα και ελευθερία..
Κορίνα – Pop the posers
Μανώλης Φάμελος – Θα’θελα να’μουν βασιλιάς
Μακαρι να μπορούσαμε να έχουμε όλα όσα επιθυμούμε! Γίνεται; Κι όμως γίνεται! Αν απεμπολήσουμε κίβδηλες ανάγκες και μείνουμε πιστοί σε πόθους και λαχτάρες που πραγματικά γεμίζουν την ψυχή μας!
Sotrek – HUMBA!onair
Ο φοβερός χιπ χοπ τύπος από το Σικάγο, Skee- Lo έγραψε το 1995 μια κομματάρα που σατυρίζει την όλη φάση του σκληρού, γκανγκστα χιπχοπά της εποχής, ευχόμενος πολύ απλά και όμορφα να ήταν ψηλότερος, να μπορούσε να παίξει μπάσκετ και να μην τρώει…παγκάκι καθώς και να έχει μια όμορφη γυναίκα… Ήταν από τα ελάχιστα τραγούδια εκείνης της περιόδου που δεν μιλούσαν για όπλα, ντραγκς, παρανομίες, μάτσο συμπεριφορές, γυναίκες, φράγκα, βία και street αλητείες… Ο Skee-Lo μιλάει για κοινωνικά θέματα όπως η εξωτερική εμφάνιση και πόσο αποδεκτός είναι όποιος είναι διαφορετικός, για το κοινωνικό στάτους και τα προβλήματα της καθημερινότητας, ευχόμενος μια άλλου είδους διαχείριση, πρώτα από όλα από την χιπ χοπ κοινότητα…
I wish I was a little bit taller,
I wish I was a baller
I wish I had a girl who looked good,
I would call her
I wish I had a rabbit in a hat with a bat
And a six-four Impala
Ανδρέας Ζαβιτσάνος – Underground Railroad
Τι συμβαίνει άραγε όταν η ευχή του καλλιτέχνη δεν είναι μια επίκληση ούτε μια παράκληση; Παραμένει επιθυμία αλλά μάλλον ταιριάζει με κατάρα. Είναι και αυτό μια ευχή; Είναι. Αντεστραμμένη όπως όλος ο πραγματικός κόσμος. Ένα αδέσποτο παλιό παραδοσιακό συριανό τραγουδάκι κάτι τέτοιο έλεγε: Να πεθάνεις, να πεθάνεις, Παναγιά μου / να ευχαριστηθεί η καρδιά μου. Το ηχογράφησε ο Μάρκος το 1961 σε ένα γουστόζικο ντουέτο με την Άντζελα Γκρέκα, αλλά το είπε και η Αρλέτα στα 1993, στο δίσκο Μετά Τιμής. Εξαίρετοι λαϊκοί στίχοι που αντηχούν στην πιο αγνή ανθρώπινη συνθήκη: το πάθος. Α, και το βιντεοκλίπ της Αρλέτας από μόνο του μια εποποιία.