«Το τραγούδι που ακούσατε – από 01/01/2023 – από παραγωγό του MS και πάθατε πλάκα ή ό,τι σχετικό.»
Σε αυτό το αυτοαναφορικό challenge για το τέλος του χρόνου εμείς ανταποκριθήκαμε ακούγοντας ο ένας τις εκπομπές της άλλης.
To MS Archives : the MS Challenge, ήταν μία ιδέα του ΠιΖήτα – Κι Αν Είναι Θόρυβος, Μην Τον Φοβάσαι & HUMBA!onair
ΠιΖήτα – Κι Αν Είναι Θόρυβος, Μην Τον Φοβάσαι & HUMBA!onair
Αυτός ο βα.αλ. είτε θα μπει μέσα στο μυαλό μου ή απλά θα μου θυμίσει ξεχασμένα ακούσματα. Να εδώ η σούπερ πορωτική μπάντα από την Αυστραλία, σε ένα όχι και τόσο πολυακουσμένο τραγούδι από το δεύτερο δίσκος τους: “Ηigh”. Mπάντα που είχε να δώσει πολλά πολλά ακόμη. Μια στιγμή πόρωσης!
Duke Zappa – Famous Last Words
Ένα από τα καλά που έχει κάνει ο geosonic στο Night Stroll είναι ότι μας θυμίζει, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αγαπημένα συγκροτήματα που μεσουρανούσαν στην Ελληνικη σκηνή, εκεί στα nineties και στις αρχές των zeroes. Ανάμεσα στα συγκροτήματα που εμφανίζονται τακτικά στην εκπομπή, είναι και οι υπεραγαπημένοι Deus Ex Machina, με το Iraq’n’Roll από το μακρυνό 1992.
βα.αλ – Ανθρακωρηχείο & Βιντεο έσχη
Στέλιος Σαλβαδόρ και Μωρά στη Φωτιά – Εμβατήριο Πένθιμο και Κατακόρυφο
Πρέπει να ήταν πριν 2 χρόνια περίπου, όταν στην εκπομπή Noir του Σπύρου Καλετσάνου αφιέρωμα στον Μπάμπη Αργυρίου ακούστηκε αυτό το τραγούδι. Με ένα τρόπο έπαθα σοκ. Αφενός είχα να το ακούσω σχεδόν μια εικοσαετία, αφετέρου άνοιξε μια πόρτα της μνήμης που πήγε πίσω πάνω από 2 δεκαετίες εκεί στα τέλη των 90’ς που μια παρέα έγραψε με σπρέι σε ένα τοίχο, ενός δρόμου μιας επαρχιακής πόλης το στίχο του Καρυωτάκη «Σε όλα τα κλίματα σε όλα τα πλάτη, αγώνες για το ψωμί και το αλάτι, έρωτες, πλήξη.» Για εναν μήνα μετά, το τραγούδι επανήλθε στην καθημερινή playlist.
Λίγο οι αγώνες για το ψωμί και το αλάτι, λίγο οι έρωτες πλήξη, δε θέλει πολύ ο άνθρωπος.
Νίκος Ταλεμόπουλος – Άγρυπνοι στην Αθήνα
Χρονικό Σφάλμα #30 με τίτλο: After Summer Effects, ο Error Mode κλείνει την εκπομπή με ένα ελληνικό πανκ κομμάτι από μια μπάντα που δεν γνώριζα. Αυτό το κομμάτι μου φτιάχνει τη διάθεση κάθε φορά που το ακούω και έγινε ένα από τα κομμάτια που συνεχίζω να ακούω τα πρωινά στα ακουστικά καθοδόν για τη δουλειά, έτσι για να ανοίξει λίγο το μάτι.
ToSofoPaidi – blanketed by static
Πραγματικά εκατοντάδες οι εκπομπές που έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια από τους/τις παραγωγούς του Music Society και δύσκολη η επιλογή να διαλέξω μόλις ένα τραγούδι που με συγκλόνισε από αυτές. Θα σταθώ ίσως στο τελευταίο χρονικά, το οποίο έπαιξε στην εκπομπή του geosonic Night Stroll και το οποίο άκουσα μερικές ημέρες αργότερα στην …κονσέρβα, το έβαλα να παίζει στο repeat και τελικά το πρόσθεσα στην tracklist του ‘blanketed by static’ της αμέσως επόμενης εβδομάδας. Ήταν το ‘Into the Core’ των, -μα τι άλλο- Βέλγων, Lunascape.
Μάκης Διόγος – Μπάλα που κυλάει χόρτο δεν μαζεύει
Time Error. Αρχίζει την εκπομπή με Portishead και λεω ναι υπάρχει το ραφιοδώνο που θέλουμε. Ενα συγκρότημα που θα ηθελα να υπάρχει ακόμα. Ευχαριστώ Time Error
Κύριος Ντάντης – Underground Railroad
Tommy Guerrero – Cut The Reins
Πριν από 6-7 χρόνια ένας φίλος μου πρότεινε ένθερμα να ακούσω το άλμπουμ Soul Food Taqueria και κάπως έτσι γνώρισα τον κιθαρίστα και συνθέτη Tommy Guerrero. Στις 6 του Νοέμβρη στην εκπομπή blanketed by static toSofoPaidi διάλεξε αυτό το εξαιρετικό κομμάτι που προέρχεται από το Lifeboats & Follies – έναν δίσκο που είχε διαφύγει εντελώς της προσοχής μου. Εξωτικά κρουστά, μια υποχθόνια farfisa και… τις επόμενες μέρες σκεφτόμουν σκεφτόμουν σοβαρά να το χρησιμοποιώ για σήμα εκπομπής!
Ματούλα Πίκουλα – Hanging in the wire
Frank Popp Ensemble feat. Lucy Kruger – Drifting
Συχνά ακούω ToSofoPaidi απ’την δουλειά. Το απόγευμα στις 23 Οκτωβρίου λοιπόν, καθώς έπαιζε το blanketed by static, κάποια στιγμή άκουσα τη φωνή της Lucy Kruger – την οποία συμπαθώ- και κάπως με βοήθησε να αφήσω για λίγα λεπτά την ένταση της δουλειάς και με ταξίδεψε. Το κομμάτι ήταν το πολύ όμορφο ‘Drifting’ σε μια συνεργασία με τους Γερμανούς Frank Popp Ensemble, το οποίο δεν γνώριζα και μου τράβηξε την προσοχή.
Error Mode – Time Error
Στο 24/10/23 o Άγρυπνος στην Αθήνα παρουσιάζει τις μέρες της Λήθης.. Δε ξέρω πως, δε ξέρω γιατί, αυτό το τραγούδι κάπου μου κόλλησε και κάπου έμεινε έτσι μετέωρο να μου θυμίζει τις μέρες της λήθης..
Fin – High Fin Delity
The Kundalini Genie – The Choice Not To Decide
Άκουσα αυτό το τραγούδι στους Άγρυπνους στην Αθήνα και από τα πρώτα δευτερόλεπτα μου ήρθε μια ανάμνηση στο μυαλό από ένα ταξίδι που είχα κάνει το 2013 στην συμπρωτεύουσα για να δω τους Still Corners στο Eightball. Η ψυχή μου γέμισε με μουσικές και συγκινήσεις. Θενκ γιου Ταλεμο!
Κούλα – Βιντεο έσχη
boygenius, Ye Vagabonds – Parting Glass
Πρώτη φορά άκουσα για το γκρουπ boygenius στην εκπομπή Ανθρακωρηχείο και, εκτός του ότι το θεωρώ ευφυέστατη επιλογή για όνομα γυναικείου συγκροτήματος, που συνοψίζει την υπερβολή του να θεωρείται οποιαδήποτε πράξη και λέξη ενός αγοριού ή ενός άντρα ως “υπέροχη, ανυπέρβλητη, ξεχωριστή” by default, ακόμα και αν είναι κάτι που μπορούν να κάνουν όλ@, είναι ταυτόχρονα και καταπληκτικές φωνές, οπότε το συγκράτησα. Πρόσφατα, λοιπόν, έπαιξε ο βα.αλ τη διασκευή του τραγουδιού Parting Glass που κυκλοφόρησαν οι boygenius με το ιρλανδικό φολκ ντουέτο Ye Bagabonds, τιμώντας και αποχαιρετώντας τη Sinead O’ Connor, η οποία… δεν έβαζε νερό στο κρασί της και στήριξε με πάθος όσα πίστευε, παρά τις σκληρές επιθέσεις που δέχτηκε. Τα έσοδα από το τραγούδι θα στηρίξουν το πρόγραμμα “Aisling Project” για παιδιά και νέους στο Δουβλίνο και οι στίχοι λένε: So fill to me the parting glass, Good night and joy be with you all..
geosonic – Night Stroll
Αυτό το τραγούδι μου πήρε το μυαλό από την πρώτη νότα! Ήταν ένα single από το επερχόμενο ντεμπούτο άλμπουμ του frontman των Fontaines DC, που θα είχε τον τίτλο Chaos For The Fly και θα κυκλοφορούσε σχεδόν 2 μήνες αργότερα. Ακούστηκε στο Hanging in the Wire στις 10 του Μάη λίγες μέρες πριν την πρώτη εκπομπή μου στο Music Society , όπου ο ενθουσιασμός για την επιστροφή στα ραδιοφωνικά δρώμενα ήταν μεγάλος. Αμέσως μετά την δική μου πρεμιέρα και ενώ η βοήθεια της Ματούλας στο studio ήταν καθοριστική, έτυχε να το ακούσουμε και μαζί. Τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να είναι απλά ένα πολύ ωραίο τραγούδι ανάμεσα σε τόσα άλλα, όμως οι παραπάνω λόγοι μαλλόν θα το κάνουν αλησμόνητο…
Ανδρέας Ζαβιτσάνος – Underground Railroad
Sad lovers and Giants – Things we never did
Ο θυμόσοφος λαός λέγει: αμαρτία εξομολογηθείσα, αμαρτία συγχωρεμένη… Ορίστε, με αυτή την άσκηση του Ζαφείρη αναγκάζομαι να εξομολογηθώ: λόγω εργασίας δεν καταφέρνω σχεδόν ποτέ να ακούσω ζωντανή κάποια εκπομπή συναδέλφου ή συναδέλφισσας. Ύστερα -συνήθως τας Κυριακάς- κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού (μπουγάδα, σκούπισμα, καθάρισμα) ακούω τις εκπομπές της εβδομάδος, αλλά σχεδόν ποτέ δεν συγκρατώ τα ακούσματα. Είναι βλέπετε η αδυναμία συγκράτησης σοβαρών πληροφοριών. Τέλος πάντων λόγω της ασκήσεως του Ζαφείρη κατάφερα τη Δευτέρα 13 του Δεκέμβρη -σχολώντας έντεκα το βράδυ- να προλάβω εξ αρχής την εκπομπή της φιλτάτης Αγγελικής, το θερμοκήπιο. Άργησε να ξεκινήσει γιατί το Χούμπα! παρουσίαζε το τεύχος. Εκεί λοιπόν η αγαπητή συναδέλφισσα παρουσίασε μια καταληκτική τριπλέτα ασμάτων απείρου κάλλους και ευαισθησίας. Το πρώτο (και αυτό που ακόμα ενθυμούμαι, καθώς δεν έχει ανεβάσει ακόμα την εν λόγω εκπομπή στο ψυγείο ώστε να προτιμήσω το τελευταίο άσμα εκείνης της αλήστου μνήμης βραδιάς) ήταν τούτο: τα πράγματα που ποτές δεν κάμαμε από τους Θλιβερούς Εραστές και τους Γίγαντες. Τι βραδιά!!! Όσα δεν κάμαμε φτιάχνουν την επιθυμία. Αυτά που έγιναν ανήκουν στη λήθη.
Σπύρος Καλετσάνος – Noir
Elias Rahbani – La dance de Nadia
Μόλις έπεσε η ιδέα για το παρόν archive, κατευθείαν ο νους μου πήγε στην Μεσανατολική εκπομπή των Underground Railroad μια Παρασκευάτικη νύχτα του Οκτώβρη. Λίβανος, Elias Rahbani, Mosaic Of The Orient (1972) ένας δίσκος που έχει και το περιτύλιγμα (υπέροχο εξώφυλλο μου μένει στη μνήμη για πάντα) αλλά κυρίως το περιεχόμενο. Ένα σήμα κατατεθέν ενός ολόκληρου κόσμου, που εδώ στη δύση έμεινε στην αφάνεια ή στιγματίστηκε ως ”φθηνό”. Ο τεράστιος Elias Rahbani διεισδύει στα έγκατα της ανατολής..