Ο Αγγελάκας εξακολουθεί να’ ναι στους δρόμους/τα λόγια του μιλάνε στις καρδιές/άμεσα και ζεστά/σκληρά και αληθινά/από τις Τρύπες ως σήμερα/με ηλεκτρικές κιθάρες/με μπαγλαμά/με βιολοντσέλο/με λίρα/είναι πάντα ο ίδιος/διώξε μακριά ότι σε καίει/ότι σου τρώει τη ζωή/η ζωή είναι μεγάλη/μην την κάνεις καρναβάλι.
Μνημείο του άγνωστου στρατιώτη/στήθηκε στις 25 Μαρτίου 1932/νεκρός πολεμιστής/με περικεφαλαία και ασπίδα/ήρωας της πατρίδας/πλατεία συντάγματος/πολλοί πολεμιστές/με κράνη και ασπίδες/με χημικά όπλα/χωρίς εχθρούς/επιτίθενται/χρόνια τώρα/για άλλους σκοπούς/ειρωνεία.
«Τις εποχές τις κάνεις μόνος σου ενδιαφέρουσες» Νίκος Νικολαΐδης
…άφησα το βιβλίο πάνω μου/ήθελα να νοιώσω πως ήμουν ακόμα μαζί του/στο ταξίδι του./Ησυχία/εκτός από τη γριά γειτόνισσα/μιλούσε συνέχεια/ανάγκη μάλλον/προχθές λέει καθόταν/και αγνάντευε τη βροχή/στο παραθύρι/στο χωριό. /Άστεγη μια γνωστή μου είδα στον ύπνο μου/έκλαψα/πήγα να της δώσω στέγη/μα τότε ξύπνησα.
Πιέζουν/τρομοκρατούν/πνίγουν όνειρα/κοίτα ψηλά/οξυγόνο/ο ήλιος ή τα σύννεφα/ο ουρανός/ο αέρας/υπάρχει ομορφιά/μουσική/η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου/πάλι ο Γιάννης εδώ/αν φόβοι σέρνουν τυφλά την καρδιά σου/γίνε φωτιά/και όρμησε προς την ανηφοριά/διάφανα κρίνα/στίχοι γεμάτοι έμπνευση ο Ανεστόπουλος/βγάλε φτερά/θα μας πάρει ο ουρανός/σε μια γη που ανατέλλει.
Ανακατεμένα/σαν τη ζωή του σήμερα/τα συναισθήματα/τις αγωνίες/την εσωτερική αναζήτηση/μπήκε Οκτώβρης.
Vag